L u f a stalowa, ośmiogranna, lekko zwężająca się ku wylotowi, z przyrządami celowniczymi na grzbiecie pochwy. Mocowana do łoża dwiema przetyczkami i śrubą na warkoczu do szyjki kolby. Łoże sięgające połowy długości lufy, z wydrążonym kanałem na pobojczyk. Na wysokości komory spalania bita sygnatura: monogram „GF” w okręgu. Z a m e k skałkowy, mechanizm sprawny. O s a d a łoża i kolba drewniane. Okucia – wlot do kanału na pobojczyk, kabłąk z wąsami, ażurowa kontrblacha oraz okucia głowicy kolby – mosiężne.

stan zachowania: 4/4/3