Jan Stanisławski (ur. 1860 w Olszanie k. Korsunia na Naddnieprzańskiej Ukrainie, zm. 1907 w Krakowie) uczył się malarstwa u Wojciecha Gersona w Warszawie, następnie studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w Paryżu pod kierunkiem Emila Carolusa-Durana. Podróżował m. in. do Włoch, Hiszpanii, Szwajcarii, Ukrainy, Drezna i Pragi. Był wykładowcą Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a także animatorem i jednym z założycieli powstałego w 1897 roku krakowskiego Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Od 1898 roku należał do stowarzyszenia artystów Secesja Wiedeńska.
Jan Stanisławski (ur. 1860 w Olszanie k. Korsunia na Naddnieprzańskiej Ukrainie, zm. 1907 w Krakowie) uczył się malarstwa u Wojciecha Gersona w Warszawie, następnie studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w Paryżu pod kierunkiem Emila Carolusa-Durana. Podróżował m. in. do Włoch, Hiszpanii, Szwajcarii, Ukrainy, Drezna i Pragi. Był wykładowcą Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a także animatorem i jednym z założycieli powstałego w 1897 roku krakowskiego Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Od 1898 roku należał do stowarzyszenia artystów Secesja Wiedeńska.