Malarz, rysownik i pedagog. Już w dzieciństwie przejawiał wielkie talenty plastyczne i za sprawą miejscowego dziedzica otrzymał stypendium, które umożliwiło mu w 1896 podjęcie nauki w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Po 5 latach ukończył dział ornamentyki, po następnym roku - dział rzeźby figuralnej. Dzięki kolejnemu stypendium wyjechał na dalszą naukę do krakowskiej Szkoły Artystyczno-Przemysłowej, którą ukończył w 1902 r. Następnie rozpoczął studia na wydziale rzeźby Akademii w Wiedniu. Po roku, z powodów finansowych, wrócił do Krakowa i tu, utrzymując się z prac dorywczych, studiował na ASP na wydziale malarskim pod kierunkiem Teodora Axentowicza, ucząc się również u Wyspiańskiego, Stanisławskiego, Mehoffera i Wyczółkowskiego. Po studiach, w 1907 r, powrócił do Zakopanego. W 1912 r. zastąpił Władysława Skoczylasa w prowadzeniu klasy rysunku ornamentacyjnego i figuralnego w Szkole Przemysłu Drzewnego, rozpoczął jednocześnie trwającą do 1932 r. pracę w Szkole Koronkarskiej jako nauczyciel rysunków i kompozycji. Wraz ze swymi uczennicami w 1925 zdobył złoty medal na światowej wystawie dekoracyjnej w Paryżu.
Po raz pierwszy wystawiał swoje obrazy w 1909 r. W latach 1912-39 brał udział w niemal wszystkich wystawach plastycznych, organizowanych w Zakopanym. Uprawiał malarstwo olejne i rysunek pastelami, rzeźbił, projektował meble i kilimy, tworzył wzory koronek i haftów za pomocą wycinanek papierowych, fotografował. Był jednym z inicjatorów założenia Towarzystwa "Sztuka podhalańska" w 1909 i wchodził w skład jego pierwszego zarządu. Od 1910 uczestniczył również w pracach Spółdzielni "Kilim", Pisywał w miejscowej prasie.