Swą drogę artystyczną rozpoczął po I wojnie światowej od pracy z poznańską grupą ekspresjonistów Zdrój. Następnie związał się- dzięki znajomości z Leonem Chwistkiem - z krakowską grupą Formiści, brał udział w ich wystawach w Krakowie, Lwowie, Warszawie. W 1921 i 1922 r. był w Berlinie, Dreźnie, Weimarze, gdzie miał okazje poznać niemiecką awangardę, uczęszczać na wykłady w Bauhausie. W 1930 r. przystąpił do Lwowskiego Zrzeszenia Artystów Plastyków Artes propagującego nadrealizm. W tym czasie uwidacznia się w jego pracach wpływ konstruktywisty F. Legera. Od 1937 r. mieszka i tworzy w Paryżu, pełni funkcję prezesa Związku Artystów Polskich we Francji. Tam też odbyła się w 1957 r. pośmiertna wystawa jego prac w Galerii Zak. Wystawę monograficzną zorganizowano w Muzeum Narodowym we Wrocławiu w 1985/1986 r. Lille był malarzem, ilustratorem, scenografem. Jego twórczość zdominowały sceny z codziennego życia ukazujące zdarzenia, a nie ludzi, postaci bowiem są uproszczone, bez charakterystycznych cech i takie też są oferowane prace.