PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
LITERATURA:
Maximilien Gauthier, Kolnik, Éditions Quatre feuilles, 1967, s. 13. Artyści żydowscy szkoły paryskiej 1905-1939, Somogy Éditions d'Art, Paryż, 2015, s. 188.
Artur Kolnik urodził się w Stanisławowie, małym miasteczku w Galicji. Jego ojciec, pochodzący z Litwy, pracował jako księgowy, a pochodząca z Wiednia matka prowadziła sklep. W 1905 r. Odkrył literaturę jidysz podczas pierwszej konferencji o języku jidysz w Czernowitz, zorganizowanej przez kilku pisarzy, m.in. IL Pereca, Cholema Alejchema, Szaloma Ascha i Nomberga. W 1909 roku Kolnik wstąpił do krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, aw 1914 roku został zmobilizowany do armii austriackiej. Inwalidowany w domu w 1916 roku poznał w Wiedniu malarza Isidora Kaufmanna. W 1919 roku Kolnik osiadł w Czernowitz, gdzie poznał pisarza i poetę Itzika Mangera oraz gawędziarza Eliezera Steinberga, dla którego wykonał kilka ilustracji. W 1920 roku Kolnik zobaczył w gazecie w języku jidysz ogłoszenie o wystawie żydowskich malarzy polskich w Nowym Jorku i zdecydował się wyjechać z pięćdziesięcioma obrazami do Stanów Zjednoczonych. Dowiedział się, że na wystawę jego obrazów jest już za późno. Na szczęście poznał jednak fotografa Alfreda Stieglitza, który znalazł mu galerię i zorganizował wystawę jego prac. W 1931 roku Kolnik przyjechał z rodziną do Paryża i na kilka lat zrezygnował z malowania. Jego żona uczyła gry na fortepianie, kiedy ilustrował dzienniki modowe. W 1934 roku wydał album z dwudziestoma czterema rycinami, Sous le chapeau haut de forme (Underneath the Top Hat), poprzedzony przez Henri Barbusse'a. Nieco później wyprodukował dwanaście płyt dla Les Personnages Grosbarta (Postacie), aw 1948 roku zilustrował Métamorphoses d'une mélodie IL Pereca (Metamorphosis of a Melody). Po wojnie Arthur Kolnik przebywał w Londynie, Nowym Jorku, Krakowie, Wiedniu, Rydze i Buenos Aires, gdzie wystawiał swoje prace. Współpracował z czasopismem „Nos Artistes” (Nasi Artyści). W 1962 roku w Galerie Creuze odbyła się jego pierwsza indywidualna wystawa w Paryżu. W tym samym roku po raz pierwszy udał się do Izraela.
olej, płyta
80 x 40cm
sygn. ‘Kolnik’ (prawy dół)
PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
LITERATURA:
Maximilien Gauthier, Kolnik, Éditions Quatre feuilles, 1967, s. 13. Artyści żydowscy szkoły paryskiej 1905-1939, Somogy Éditions d'Art, Paryż, 2015, s. 188.
Artur Kolnik urodził się w Stanisławowie, małym miasteczku w Galicji. Jego ojciec, pochodzący z Litwy, pracował jako księgowy, a pochodząca z Wiednia matka prowadziła sklep. W 1905 r. Odkrył literaturę jidysz podczas pierwszej konferencji o języku jidysz w Czernowitz, zorganizowanej przez kilku pisarzy, m.in. IL Pereca, Cholema Alejchema, Szaloma Ascha i Nomberga. W 1909 roku Kolnik wstąpił do krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, aw 1914 roku został zmobilizowany do armii austriackiej. Inwalidowany w domu w 1916 roku poznał w Wiedniu malarza Isidora Kaufmanna. W 1919 roku Kolnik osiadł w Czernowitz, gdzie poznał pisarza i poetę Itzika Mangera oraz gawędziarza Eliezera Steinberga, dla którego wykonał kilka ilustracji. W 1920 roku Kolnik zobaczył w gazecie w języku jidysz ogłoszenie o wystawie żydowskich malarzy polskich w Nowym Jorku i zdecydował się wyjechać z pięćdziesięcioma obrazami do Stanów Zjednoczonych. Dowiedział się, że na wystawę jego obrazów jest już za późno. Na szczęście poznał jednak fotografa Alfreda Stieglitza, który znalazł mu galerię i zorganizował wystawę jego prac. W 1931 roku Kolnik przyjechał z rodziną do Paryża i na kilka lat zrezygnował z malowania. Jego żona uczyła gry na fortepianie, kiedy ilustrował dzienniki modowe. W 1934 roku wydał album z dwudziestoma czterema rycinami, Sous le chapeau haut de forme (Underneath the Top Hat), poprzedzony przez Henri Barbusse'a. Nieco później wyprodukował dwanaście płyt dla Les Personnages Grosbarta (Postacie), aw 1948 roku zilustrował Métamorphoses d'une mélodie IL Pereca (Metamorphosis of a Melody). Po wojnie Arthur Kolnik przebywał w Londynie, Nowym Jorku, Krakowie, Wiedniu, Rydze i Buenos Aires, gdzie wystawiał swoje prace. Współpracował z czasopismem „Nos Artistes” (Nasi Artyści). W 1962 roku w Galerie Creuze odbyła się jego pierwsza indywidualna wystawa w Paryżu. W tym samym roku po raz pierwszy udał się do Izraela.