Był malarzem i podróżnikiem. Malarstwo studiował w Petersburgu (1901-1904). Po ukończeniu szkoły oficerskiej w Petersburgu (1904) służył w jednostkach artylerii Leib-Gwardii. Dużo podróżował - w 1897/98 był po raz w Egipcie, który go prawdziwie zafascynował. Później jeździł tam jeszcze wielokrotnie, podróżował też do Algierii, Maroka, Tunisu, do Palestyny i Jordanii. W latach 1903-1909 odbył podróż dookoła świata, zwiedził także kraje Europy. W roku 1918 osiadł na stałe w Polsce - najpierw w Woli Sosnowej, a później we Włocławku. Wówczas już całkowicie poświęcił się malarstwu. W Egipcie poznał tam Howarda Cartera i dzięki tej znajomości mógł wykonać liczne szkice w odkrytym w 1922 grobowcu Tutanchamona. Zafascynowany egzotyką Orientu malował studia i portrety Arabów, rodzajowe sceny arabskie, widoki starych miast, bazarów, zabytkowych budowli, pejzaże pustynne, oazy, wielbłądy, karawany. Kompozycje te przetwarzał też na barwne drzeworyty, linoryty, litografie. Zawsze dużą wagę przywiązywał do roli światła słonecznego, starając się możliwie wiernie oddawać charakterystyczną dla krajów wschodu, ostrą grę blasków i cieni. Począwszy od 1921 roku artysta regularnie wystawiał swe prace w warszawskiej Zachęcie, zyskując zainteresowanie publiczności i krytyki.
Olej, płótno; 69 x 100,5 cm
Sygnowany p.d.: A Laszenko | Le Caire 1924
Był malarzem i podróżnikiem. Malarstwo studiował w Petersburgu (1901-1904). Po ukończeniu szkoły oficerskiej w Petersburgu (1904) służył w jednostkach artylerii Leib-Gwardii. Dużo podróżował - w 1897/98 był po raz w Egipcie, który go prawdziwie zafascynował. Później jeździł tam jeszcze wielokrotnie, podróżował też do Algierii, Maroka, Tunisu, do Palestyny i Jordanii. W latach 1903-1909 odbył podróż dookoła świata, zwiedził także kraje Europy. W roku 1918 osiadł na stałe w Polsce - najpierw w Woli Sosnowej, a później we Włocławku. Wówczas już całkowicie poświęcił się malarstwu. W Egipcie poznał tam Howarda Cartera i dzięki tej znajomości mógł wykonać liczne szkice w odkrytym w 1922 grobowcu Tutanchamona. Zafascynowany egzotyką Orientu malował studia i portrety Arabów, rodzajowe sceny arabskie, widoki starych miast, bazarów, zabytkowych budowli, pejzaże pustynne, oazy, wielbłądy, karawany. Kompozycje te przetwarzał też na barwne drzeworyty, linoryty, litografie. Zawsze dużą wagę przywiązywał do roli światła słonecznego, starając się możliwie wiernie oddawać charakterystyczną dla krajów wschodu, ostrą grę blasków i cieni. Począwszy od 1921 roku artysta regularnie wystawiał swe prace w warszawskiej Zachęcie, zyskując zainteresowanie publiczności i krytyki.