Aleksander Laszenko studiował malarstwo w l. 1901-04 w Petersburgu pod kierunkiem J. Wołkowa, N. Dubowskoja i W. Makowskiego oraz I. Riepina. W 1918 roku przyjechał do Polski poświęcając cały swój czas malarstwu i związanym z nim podróżom. Odwiedził Egipt, Algierię, Tunezję, Maroko, Palestynę. Największym zainteresowaniem darzył właśnie Egipt. Malował obrazy z przeszłości Egiptu, z życia jego mieszkańców, pejzaże z różnych części tego kraju. Malował kompozycje, w których przedstawiał sceny z życia tubylców, jeźdźców na wielbłądach, w pustyni lub oazie, osiołki, widoki, starych miast, zabytkowych dzielnic i budowli, bazarów. Kładł nacisk na maksymalne wydobycie efektów kolorystycznych i światłocieniowych. Uprawiał także drzeworyt barwny. Brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą. Znaczna część jego dorobku uległa zniszczeniu bądź rozproszeniu w czasie II wojny światowej.