Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1880/81) u W. Łuszczkiewicza i J. Matejki, a także prawdopodobnie krótko w Akademii w Monachium. Od 1882 r. mieszkał przez ponad 20 lat w Monachium i związany był z kręgiem malarskim J. Brandta. Z Monachium wysyłał prace na wystawy w TZSP i Salonie Krywulta w Warszawie oraz TPSP w Krakowie. Współpracował przy malowaniu panoramy "Tatry" pod kierunkiem L. Bollera i S. Janowskiego (1895) oraz panoramy Tysiąclecia Węgier w Budapeszcie (1898). W 1903 r. zamieszkał na stałe w Warszawie. W 1921 r. współtworzył Stowarzyszenie "Pro Arte". Od około 1890 r. malował nastrojowe pejzaże (często nokturny), obrazy symboliczne i religijne. Stale malował też obrazy o tematyce bretońskiej. Jego malarstwo pozostawało w tradycji XIX-wiecznego realizmu i symbolizmu. W okresie monachijskim i warszawskim zajmował się też krytyką artystyczną pisując do "Kuriera Warszawskiego", "Sztuki", "Wędrowca" i "Tygodnika Ilustrowanego".
Znane są dwa inne obrazy Władysława Wankie przedstawiające podrywającego się do lotu nad wodą kaczora. Są to: Kaczor powstały przed 1923 r. (olej na płótnie, 66 x 54 cm, sygn. p.d., w 1989 r. wł. pryw.); Kaczor, l. 20. XX w. (olej na płótnie, 76 x 48 cm, sygn. p.d., wł. Muzeum Literatury w Warszawie) - oba wymieniane i reprodukowane w: Władysław Wankie 1860-1925. Wystawa monograficzna. Katalog dzieł istniejących i zaginionych, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1989, poz. 54, 58. Bibliografia podana w tej publikacji przy poz. 54 (Kaczor) być może dotyczy naszego obrazu:
1) II Wystawa Stowarzyszenia Artystów Malarzy PRO ARTE, TZSP [katalog], Warszawa - Marzec 1923, s. 8, nr 62;
2) Katalog wystawy pośmiertnej W. Wankiego, nr 33;
3) Sprawozdanie TZSP 1925, s. 31 (wszędzie obraz podany z tytułem Kaczka).