Stanisław Dąbrowski początkowo malarstwa uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Kazaniu. W latach 1909-1913 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem W. Weissa i J. Mehoffera. Równolegle studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Umiejętności malarskie rozwijał w Monachium i Paryżu. Od roku 1924 wyjeżdżał na plenery malarskie do Zakopanego i Białki Tatrzańskiej. Malował głównie pejzaże, martwe natury, kompozycje rodzajowe oraz portrety. W 1921 roku został nauczycielem rysunku w krakowskich szkołach średnich, od 1923 roku ograniczył pracę zawodową na rzecz malarstwa, brał udział w licznych wystawach w kraju i zagranicą. Należał do Cechu Artystów Plastyków "Jednoróg".
olej, tektura; 50 x 70 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: Stanisław Dąbrowski
na odwrocie stempel: Kolekcja malarstwa | Andrzeja Cerlińskiego
Stanisław Dąbrowski początkowo malarstwa uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Kazaniu. W latach 1909-1913 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem W. Weissa i J. Mehoffera. Równolegle studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Umiejętności malarskie rozwijał w Monachium i Paryżu. Od roku 1924 wyjeżdżał na plenery malarskie do Zakopanego i Białki Tatrzańskiej. Malował głównie pejzaże, martwe natury, kompozycje rodzajowe oraz portrety. W 1921 roku został nauczycielem rysunku w krakowskich szkołach średnich, od 1923 roku ograniczył pracę zawodową na rzecz malarstwa, brał udział w licznych wystawach w kraju i zagranicą. Należał do Cechu Artystów Plastyków "Jednoróg".