Erik Adolf Zethelius (1781-1864) był synem złotnika Pehra Zetheliusa. Od śmierci ojca w roku 1810 prowadził zakład w Sztokholmie. Jego wyroby utrzymane są w stylistyce klasycystycznej i empirowej. Wykonał także serwis neogotycki (w zbiorach królewskich). Jest autorem berła i korony królów Norwegii. Jego wyroby znajdują się także w Muzeum Narodowym oraz Muzeum Hallwyl w Sztokholmie. Również jego synowie byli złotnikami. Kabaret empirowy. Stopa czteroramienna dekorowana na brzegu meandrem, a pośrodku rozetą z akantu, wsparta jest na czterech spłaszczonych guzikowatych nóżkach. Na nim umieszczono podpórkę dla korpusu w kształcie 4 ceownic zakończonych u góry głową orła wyrastającą z liścia, a u dołu łapą lwa. Ceownice łączy taśma dekorowana meandrem. Korpus w kształcie łodzi z masztem na rufie i dziobie ma umieszczone maski - głowy kobiece w diademie z pereł. Rufa i dziób zakończone zwojami z kwiatami. Na pokładzie umieszczono przytwierdzone do masztu cztery ażurowe koszyczki na flaszki - po parze większych i mniejszych. Maszt pierwotnie powinien być zwieńczony np. dekoracyjną lub rozbudowaną sterczynką.
Srebro;
wys.: 33 cm; waga: 1388 g.
Puncowany: trzykrotnie G3 - punca datująca na 1813 rok | trzykrotnie w trójliściu trzy korony | trzykronie w owalu głowa w koronie z profilu - punca miejska Sztokholmu | dwukrotnie w prostokącie AZ | w kartuszu: ZETHELIUS Na stopie trzy wężyki probiercze.
Erik Adolf Zethelius (1781-1864) był synem złotnika Pehra Zetheliusa. Od śmierci ojca w roku 1810 prowadził zakład w Sztokholmie. Jego wyroby utrzymane są w stylistyce klasycystycznej i empirowej. Wykonał także serwis neogotycki (w zbiorach królewskich). Jest autorem berła i korony królów Norwegii. Jego wyroby znajdują się także w Muzeum Narodowym oraz Muzeum Hallwyl w Sztokholmie. Również jego synowie byli złotnikami. Kabaret empirowy. Stopa czteroramienna dekorowana na brzegu meandrem, a pośrodku rozetą z akantu, wsparta jest na czterech spłaszczonych guzikowatych nóżkach. Na nim umieszczono podpórkę dla korpusu w kształcie 4 ceownic zakończonych u góry głową orła wyrastającą z liścia, a u dołu łapą lwa. Ceownice łączy taśma dekorowana meandrem. Korpus w kształcie łodzi z masztem na rufie i dziobie ma umieszczone maski - głowy kobiece w diademie z pereł. Rufa i dziób zakończone zwojami z kwiatami. Na pokładzie umieszczono przytwierdzone do masztu cztery ażurowe koszyczki na flaszki - po parze większych i mniejszych. Maszt pierwotnie powinien być zwieńczony np. dekoracyjną lub rozbudowaną sterczynką.