" składa się z trzech części:
Digesta seu Pandecta - czyli tzw. Digesty opracowane na podstawie pism 39 prawników klasycznych przez 16-osobową komisję. Zawierają one 9123 fragmenty zawarte w 50 księgach, które w opinii twórców były najlepszymi osiągnięciami myśli prawniczej okresu klasycznego. Po zebraniu i dokonaniu kompilacji Justynian nakazał spalić teksty źródłowe oraz zakazał komentowania Digestów czy choćby przytaczania oryginalnych fragmentów w celu wyjaśnienia niejednoznaczności;
Codex - inaczej Zbiór ustaw cesarskich. Codex zawiera konstytucje cesarskie w porządku chronologicznym od cesarza Hadriana do Justyniana. Komisja tworząca Codex była upoważniona do wprowadzania zmian w treściach konstytucji.
Institutiones - Instytucji. Institutiones opublikowany w 533 r. zastąpił "Instytucje Gaiusa" w szkołach prawa, jako dzieło udoskonalone i uaktualnione. Jego twórcami byli profesorowie prawa: Theofilus i Dorotheus, a ich pracą kierował Trybonian. Współczesne edycje Kodeksu proponują różne układy oferowanych dokumentów.
Prawie wszystkie współczesne systemy prawa cywilnego swymi korzeniami sięgają prawa rzymskiego, wzorując się na jego systematyce, koncepcji, a nawet sformułowaniach. W związku z tym prawo rzymskie, a zwłaszcza wykształcona w nim i przejęta do współczesnego prawa terminologia prawnicza, stanowi łącznik miedzy rozmaitymi systemami prawnymi, nawet wyrosłymi w różnych formacjach społeczno-ekonomicznych.
Można śmiało zaryzykować twierdzenie, ze prawo rzymskie jest językiem uniwersalnym w środowisku prawniczym - od czasów średniowiecza aż po dzień dzisiejszy. Prawo rzymskie przeżyło państwo, które je stworzyło. Gdy upadło, jak się zdawało, niezwyciężone imperium, w Europie Zachodniej w zapomnienie poszło w zasadzie również i prawo rzymskie. Ale w średniowieczu odżyło ono na nowo, by po raz drugi podbić cały cywilizowany świat. Co prawda, niewiele jest dzisiaj państw, w których prawo rzymskie obowiązuje w stosunkowo mało zmienionej postaci, ale niewiele jest i takich państw, których prawo oparłoby się jego wpływom. Ze względu na znaczenie prawa rzymskiego w historii prawa w ogóle, poświęca mu się w prawoznawstwie stosunkowo dużo uwagi. Tak, jak bowiem nie można sobie wyobrazić studiowania współczesnej filozofii bez znajomości filozofii greckiej, tak nie można też studiować współczesnego prawa bez znajomości prawa rzymskiego. Można by rzec, że prawo rzymskie zgłębia się po to, by udoskonalać prawa współczesne.



Digestum Vetus. C.[odex] Digestorum seu Pa(n)dectarum iuris ciuilis / Tomus primus ? Parisijs (Paryż)M.D.xxxviii. [1538]. Apud Yolandam Bonhomme, viduam Thielmanni Keruer, duże 8o, k. [24], 696 [recte 697, r, v.], 3 drzeworyty w tekście, sygnet drukarski z wizerunkami jednorożców, liczne inicjały, z ornamentem roślinnym, opr. perg z epoki, brzegi k. nakrapiane.
Obejmuje Digesta od ks. I do końca ks. XXIV. Przed k. I drzeworyt z wizerunkiem cesarza Justyniana siedzącego na tronie w otoczeniu doradców, biskupów i jurystów. Na k. 37 verso Arbor Jurisdictionum (zależności prawnych). W koronie drzewa wizerunek cesarza. Na k. 294 Arbor Servitutum (drzewo genealogiczne służebności). Tekst rubrykowany, druk dwubarwny: czarny i czerwony. Na dolnym obcięciu wypisane w epoce inkaustem słowo "VETVS"
Wolumin II: Digestum Nouum. C. [odex] Digestorum seu Pandectarum Imperatoris / Justiniani tomus tertius quod Digestum Nouum vocant ? Parisijs M.D. xxxvi[1536]. Ex officina libraria yolande bonho(m)me vidue spectabilis viri Thielma/ni Kerver in vico Jacobeo sub signo Unicornis ibi et venendatur, duże 8vo, k. [20], 616, [8], 1 drzeworyt rozkł. poza tekstem, sygnet drukarski z wizerunkami jednorożców, liczne inicjały, z ornamentem roślinnym, opr. perg z epoki, brzegi k. nakrapiane
Obejmuje Digesta od ks. XXXIX do końca ks. L, czyli do końca. Przed k. I drzeworyt z wizerunkiem cesarza Justyniana siedzącego na tronie w otoczeniu doradców, biskupów i jurystów. Na k. 37 verso Arbor Jurisdictionum (zależności prawnych). W koronie drzewa wizerunek cesarza. Na k. 294 Arbor Servitutum (drzewo genealogiczne służebności). Tekst rubrykowany, druk dwubarwny: czarny i czerwony. Na dolnym obcięciu wypisane w epoce inkaustem słowo "Novuum"
Wolumin III: Kodeks Justyniana
Codicis d(omi)ni Justiniani ? Parisijs M.D.xxxviii. [1538]. Apud Jolandam Bonhomme, viduam Thielmanni Keruer ? et in eodem vico apud Jacobu(m) Keruer, duże 8vo, k. [28], 704, [12], sygnet drukarski z wizerunkami jednorożców, liczne inicjały, z ornamentem roślinnym, opr. perg z epoki, brzegi k. nakrapiane.
T. I zawierający pierwsze dziewięć ksiąg Kodeksu, którego pozostałe części: księgi od 10 do 12 zostały oprawione w IV woluminie oferowanym w tym zbiorze. Na karcie 704 kolofon: Parisiis excudebat Jolanda Bonho(m)me. Suis et honesti viri Johannis Petit, impensis. Anno salutis nostre M. D. xxxvij, mense septembri. Z kolofonu wynika więc jasno, że druk był ukończony już we wrześniu 1537 r., ale rozprowadzano pracę dopiero od następnego. Na k. 704 verso drzeworyt z wizerunkiem cesarza Justyniana siedzacego na tronie w otoczeniu doradców, biskupów i jurystów. Tekst rubrykowany, druk dwubarwny: czarny i czerwony.

Wolumin IV: instytucje i inne dokumenty oraz uzupełnienia
Volumen justiniani ? ac complementum no(n) solum ad Andree Alciati ac Pyrrhi An/glebermei virorum ? ad cuius calcem nouam Feudoru(m) arborem cum no(n) inutili declaratione a domino Petro Re/buffo vtriusq(ue) iuris peritissimo contextam nuper adiecimus. In hoc autem volumine contenta sunt que sequuntur: Authenticorum liber in nouem collationes distinctus. Tres postremi libri Codicis Justiniani scilicet decimus, vndecimus, duodecimus. Liber Feudorum, qui nonnullis collatio decima dicitur. Constitutiones Federici secundi, imperatoris. Extravagantes due Henrici septimi, imperatoris. Libellus de pace Constantie. Parisijs 1536 ... apud Joannem Paruu(m) ? et apud yolandam Bonho(m)me sub signo Unicornis in eodem vico. / Et apud Jacobum Keruer sub signo duorum gallulorum, 8o, k. [12], 166, 103; 63, [7]; 2 drzeworyty w tekście, liczne inicjały; adl.:
[Justiniana instytucje] Institutionum seu Elementorum Juris Ciuilis ?, vna cum Accursii commentariis : aliorumq(ue) doctissimorum quoru(m)q(ue) iurisconsultorum annotationibus: ? Parisiis 1540. Ex officina libraria yolande bonho(m)me vidue spectabilis viri Thielmani Kerver ?, duże 8o, k. [16], 192, 2 drzeworyty tekstowe, sygnet drukarski z wizerunkami jednorożców, liczne inicjały, z ornamentem roślinnym, współopr. perg z epoki, brzegi k. nakrapiane.
W części pierwszej komentarze prawnicze autorstwa Andrei Alciato, Pyrrusa Anglebermea oraz komentarz do Drzewa powinności feudalnych Piotra Rebuffa, doktora obojga praw. Dalej idą wraz komentarzami w/w autorów Konstytucje cesarza Fryderyka II. Extravagantes cesarza Henryka VII oraz traktat o Pokoju w Konstancji. Ilustracje w drzeworycie ukazują, przed k. I dyskusje prawników swieckich i kościelnych, na drugiej ukazano drzewo powinności feudalnych. W drugiej części tomu mylnie oprawiono egzemplarz Instytucji prawa cywilnego, które otwierają kodeks Justyniana. K. z ryciną przed k. I przedstawia dyskusję prawników z kodeksami w obramowaniu prawodawców Starego i Nowego Zakonu jeszcze w w średniowiecznym stylu oraz dwóch filarów Koscioła Zachodniego: św. Hieronima i św. Augustyna, ukazanych z atrybutami w półpostaci na balkonach imaginacyjnej budowli, w której toczy się dyskusja prawników. (karta uszkodzona, z uszkodzeniem 4 linijek tekstu). Drugi całostronicowy drzeworyt ukazuje arbor civilis, czyli drzewo pokrewieństwa i powinowactwa, z postacią cesarza w jego koronie. Na obcięciu k. narysowany inkaustem włoski herb jednego z właścicieli kodeksu.
Nieaktualne włoskie znaki własnościowe z epoki zapisane w różnych miejscach oferowanego tu dzieła (głownie jednak na k. tyt.): Laurentij Pallij Pratensis, anno 1672-1677, Micael Angelus / Florentiae / Berberinius emit i Giuseppe Berberini - zapewne wszyscy byli wloskimi prawnikami. Oferowany tu Kodeks prawa cywilnego, był podstawowym elementem każdej liczącej się od Średniowiecza kancelarii prawniczej. Jednak ze względu na koszt niewielu prawników mogło sobie pozwolić na posiadanie własnego egzemplarza. Od Średniowiecza Kodeks był najczęściej kopiowaną księgą. Kiedy wynaleziono druk jego koszt się zmniejszył, jednak pozostał zawsze jedną z najdroższych ksiąg na rynku. Tym cenniejszy jest oferowany tu postinkunabuł wydany w Paryżu w latach 1536-1540 w drukarni Yolandy Bonhomme, wdowy po Thielmannie Keruerze, ponieważ posiada dodatkowo dodane komentarze najwybitniejszych ówczesnych prawników oblewające harmonijnie tekst źródłowy. Druk dwuszpaltowy, na czarno i czerwono, co dodatkowo podkreśla dekoracyjność typograficzną oferowanego druku. Oprawa wielokrotnie naprawiana, liczne ślady po owadach i zalaniu, kilka k. z niewielkimi ubytkami papieru i nieznacznymi ubytkami tekstu. Mimo to, ponieważ egzemplarz był drukowany na znakomitym papierze, druk w większości czysty i graficznie niezwykle efektowny. Pomnik wczesnomanierystycznego drukarstwa prawniczego. Rzadkość antykwaryczna.