Rzeźbiarz i malarz. Po pobraniu pierwszych nauk u W. Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej, studiował w Paryżu rzeźbę u C. Godebskiego (1875-1879), w École des Beaux-Arts w Paryżu (1879-1880) u Eugene Delaphanche oraz w Akademii monachijskiej (1880-1883) u Gyuli Benczura i Ludwiga von Löfftza.
Należał do monachijskiej i wiedeńskiej "Secesji" a także Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Tworzył rzeźbiarskie portrety, kompozycje symboliczne, rodzajowe, religijne, pomniki i nagrobki. Szczególnie znany jest pomnik F. Chopina w Warszawie. W związku z setną rocznicą urodzenia Juliusza Słowackiego, która przypadała na rok 1909, Szymanowski stworzył jego rzeźbę, powtórzoną w różnych odlewach. W katalogu wystawy Wacław Szymanowski 1859-1930 (Muzeum Narodowe w Warszawie 1981) Hanna Kotkowska-Bareja podała, że Komitet obchodów setnej rocznicy urodzin Juliusza Słowackiego we Lwowie wydał co najmniej sześć egzemplarzy w brązie oraz inne w nieznanym materiale i formie.
Inne znane odlewy tej rzeźby:
1) z 1909 r., brąz,
46 x 48 x 35 cm, Muzeum Literatury w Warszawie;
2) z ok. 1909 r., brąz,
39,5 x 40,5 x 24 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie;
3) brąz, 38 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie;
4) brąz, 39,5 x 41 x 24 cm, w 1981 r. P.P. Desa we Wrocławiu;
5) gips, 40,5 x 41 x 24, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego;
6) gips, 39 x 41 x 22, Muzeum Narodowe w Warszawie.
W 1909 r. odlano w Paryżu pomnik, który został odsłonięty w 1910 r. w kościele w Krzemieńcu na Wołyniu. Niniejszy odlew wymieniony i reprodukowany w katalogu wystawy Kolekcja Pakoska. Wokół krakowskiej "Sztuki", Muzeum Okręgowe w Toruniu, VIII X 2000, s. 146.
gips, 39 x 41 x 22 cm,
sygnowany z tyłu na cokole, od prawej "W. Szymanowski", z przodu na cokole napis "ŻEBY TEŻ JEDNA PIERŚ BYŁA ZROBIONA / NIE PODŁUG MIARY KRAWCA LECZ FIDIASZA! / ŻEBY TEŻ JEDNA PIERŚ JAK PIERŚ MEMNONA / ŻEBY TEŻ JEDNA! / BENIOWSKI PIEŚŃ III"
Rzeźbiarz i malarz. Po pobraniu pierwszych nauk u W. Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej, studiował w Paryżu rzeźbę u C. Godebskiego (1875-1879), w École des Beaux-Arts w Paryżu (1879-1880) u Eugene Delaphanche oraz w Akademii monachijskiej (1880-1883) u Gyuli Benczura i Ludwiga von Löfftza.
Należał do monachijskiej i wiedeńskiej "Secesji" a także Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Tworzył rzeźbiarskie portrety, kompozycje symboliczne, rodzajowe, religijne, pomniki i nagrobki. Szczególnie znany jest pomnik F. Chopina w Warszawie. W związku z setną rocznicą urodzenia Juliusza Słowackiego, która przypadała na rok 1909, Szymanowski stworzył jego rzeźbę, powtórzoną w różnych odlewach. W katalogu wystawy Wacław Szymanowski 1859-1930 (Muzeum Narodowe w Warszawie 1981) Hanna Kotkowska-Bareja podała, że Komitet obchodów setnej rocznicy urodzin Juliusza Słowackiego we Lwowie wydał co najmniej sześć egzemplarzy w brązie oraz inne w nieznanym materiale i formie.
Inne znane odlewy tej rzeźby:
1) z 1909 r., brąz,
46 x 48 x 35 cm, Muzeum Literatury w Warszawie;
2) z ok. 1909 r., brąz,
39,5 x 40,5 x 24 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie;
3) brąz, 38 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie;
4) brąz, 39,5 x 41 x 24 cm, w 1981 r. P.P. Desa we Wrocławiu;
5) gips, 40,5 x 41 x 24, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego;
6) gips, 39 x 41 x 22, Muzeum Narodowe w Warszawie.
W 1909 r. odlano w Paryżu pomnik, który został odsłonięty w 1910 r. w kościele w Krzemieńcu na Wołyniu. Niniejszy odlew wymieniony i reprodukowany w katalogu wystawy Kolekcja Pakoska. Wokół krakowskiej "Sztuki", Muzeum Okręgowe w Toruniu, VIII X 2000, s. 146.