Katalog towarzyszący wystawie artysty w Galerii Zachęta w Warszawie w dn. 21 III-27 IV 2003.
Autorzy tekstów: Mieczysław Porębski, Józef Chrobak, Ewa Kulka, redakcja: Piotr Cypryański, Andrzej Szczepaniak przy współpracy Anny Bujnowskiej. Kurator generalny wystawy: Andrzej Starmach.
JERZY NOWOSIELSKI Urodził się w 1923 roku w Krakowie, zmarł w 2011 tamże. W 1940 roku rozpoczął regularne studia na Wydziale Malarstwa Dekoracyjnego krakowskiej Kunstgewerbeschule, gdzie był uczniem Stanisława Kamockiego. Od najmłodszych lat fascynował się liturgią wschodnią. Na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49 pokazał obrazy utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej. W latach socrealizmu nie wystawiał, zajmując się w tyM czasie scenografią oraz malowaniem cerkwi i kościołów. W 1955 w Łodzi zaprezentował swą pierwszą wystawę indywidualną, w 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji. W latach 1957-1962 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, następnie w Akademii Krakowskiej, gdzie wykładał na Wydziale Malarstwa do przejścia na emeryturę w 1993. jego niepowtarzalny styl charakteryzuje się stosowaniem płaskiego układu barwnych plam obwiedzionych czystą linią konturu i syntetyzującym widzeniem codzienności; ikoniczność jego malarstwa o tematyce sakralnej polega na przywołaniu mistyki ruskich lub bizantyjskich ikon oraz na geometrycznych podziałach wyodrębniających centrum i pobocze kompozycji. Jest autorem licznych polichromii w kościołach (m.in. w kościoła św. Ducha w Nowych Tychach, kościoła w Wesołej koło Warszawy, cerkwi w Lourdes we Francji) oraz ikonostazów (np. w cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Krakowie); Kraków-Azory, 1978, kościół Św. Ducha w Tychach), ikonostas cerkwi prawosławnej w Krakowie (1972). Ponadto prace w licznych zbiorach muzealnych w Polsce i w kolekcjach prywatnych (USA, Kanada, Francja, Niemcy).
Stan: idealny (folia) Galeria Starmach, Fundacja Nowosielskich. Jerzy Nowosielski. Kraków 2003. Starmach Gallery, Fundacja Nowosielskich. 4, s. 731, [5]. opr. oryg. kart. Liczne ilustracje barwne i czarno-białe, wykaz 750 prac reprod.
Zobacz katalogKatalog towarzyszący wystawie artysty w Galerii Zachęta w Warszawie w dn. 21 III-27 IV 2003.
Autorzy tekstów: Mieczysław Porębski, Józef Chrobak, Ewa Kulka, redakcja: Piotr Cypryański, Andrzej Szczepaniak przy współpracy Anny Bujnowskiej. Kurator generalny wystawy: Andrzej Starmach.
JERZY NOWOSIELSKI Urodził się w 1923 roku w Krakowie, zmarł w 2011 tamże. W 1940 roku rozpoczął regularne studia na Wydziale Malarstwa Dekoracyjnego krakowskiej Kunstgewerbeschule, gdzie był uczniem Stanisława Kamockiego. Od najmłodszych lat fascynował się liturgią wschodnią. Na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49 pokazał obrazy utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej. W latach socrealizmu nie wystawiał, zajmując się w tyM czasie scenografią oraz malowaniem cerkwi i kościołów. W 1955 w Łodzi zaprezentował swą pierwszą wystawę indywidualną, w 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji. W latach 1957-1962 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, następnie w Akademii Krakowskiej, gdzie wykładał na Wydziale Malarstwa do przejścia na emeryturę w 1993. jego niepowtarzalny styl charakteryzuje się stosowaniem płaskiego układu barwnych plam obwiedzionych czystą linią konturu i syntetyzującym widzeniem codzienności; ikoniczność jego malarstwa o tematyce sakralnej polega na przywołaniu mistyki ruskich lub bizantyjskich ikon oraz na geometrycznych podziałach wyodrębniających centrum i pobocze kompozycji. Jest autorem licznych polichromii w kościołach (m.in. w kościoła św. Ducha w Nowych Tychach, kościoła w Wesołej koło Warszawy, cerkwi w Lourdes we Francji) oraz ikonostazów (np. w cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Krakowie); Kraków-Azory, 1978, kościół Św. Ducha w Tychach), ikonostas cerkwi prawosławnej w Krakowie (1972). Ponadto prace w licznych zbiorach muzealnych w Polsce i w kolekcjach prywatnych (USA, Kanada, Francja, Niemcy).