Aleksander Laszenko był malarzem orientalistą i podróżnikiem. Po ukończeniu korpusu kadetów w Połtawie (1900 rok), został studentem Konstantynowskiej Szkoły Oficerów Artylerii w Petersburgu, którą ukończył w 1904 roku. Równocześnie uczył się malarstwa w petersburskiej Akademii pod kierunkiem J. Wołkowa, N. Dubowskoja, W. Makowskiego i I. Riepina. Po studiach służył w wojsku w jednostkach artylerii Leib- Gwardii, a w roku 1916 został awansowany do stopnia pułkownika. Do Polski przyjechał w 1918 roku i tutaj całkowicie poświęcił się malarstwu. Mieszkał początkowo w majątku Wola Sosnowska na Kujawach, a w 1932 roku osiadł na stałe we Włocławku. Bardzo wiele podróżował- w latach 1903-1904 przez Indie, Australię, Nową Zelandię, Wyspy Fidżi, Samoa, Thaiti, Zanzibar, Mombassę i Wyspy Kanaryjskie odbył podróż dookoła świata. Niemal każdego roku wyjeżdżał do Egiptu. Zwiedził Bliski Wschód, Tunezję, Maroko, a także wyprawił się Nilem w głąb Afryki docierając w 1906 roku do ówczesnego Konga Belgijskiego, a w 1909 roku do Erytrei i granic ówczesnej Abisynii. Podróżował też do Azji, objechał Europę oraz wojażował po Polsce. Ulubionymi przez niego tematami były motywy orientalne; malował pustynie, oazy, wielbłądy i osiołki, karawany, widoki wiosek i miasteczek- szczególnie Jerozolimy i Kairu- piramidy, zabytkowe budowle i egipskie świątynie oraz portrety tubylców i scenki z ich życia. Portretował też swoich przyjaciół i bliskich w strojach wschodnich. Zajmował się także barwnym drzeworytem i litografią.