WYSTAWIANY:
- Santa Monica Art Studios, Santa Monica, Los Angeles, USA, 2016;
- „Cudowne opowieści”, wystawa indywidualna, Galeria Zamek Reszel 02.05-29.06.2015;
- Ostrale Festival of Contemporary Art, Drezno, Niemcy, 18.07-28.09.2014;
- „Hello Modernity”, wystawa indywidualna, Galeria Miejska Wrocław, Wrocław 11.10-09.11.2013.
REPRODUKOWANY:
- Cudowne opowieści, katalog wystawy indywidualnej, Olsztyn 2015, s. 8;
- Hello Modernity, katalog wystawy indywidualnej, Wrocław 2013, s. 33.
PROWENIENCJA:
- Aukcja Nowej Sztuki, Dom Aukcyjny Desa Unicum (14.04.2016, pozycja 9)
Rozpatrywanie kiczu jako kategorii estetycznej może budzić kontrowersje. Z założenia określenie jest pejoratywne. Dlaczego zatem artyści świadomie zaczęli się nim posługiwać? Na to zjawisko zwraca uwagę płótno Julii Curyło, na którego powierzchni błyszczą płatki złota, brokat czy cekiny. Elementy te są odniesieniem – jakby atrybutem przedstawionych na obrazie postaci – znanych reprezentantów sztuki współczesnej, których rywalizację w świecie artystycznym przedstawiła malarka, równocześnie dotykając tematu dzieł nie niosących za sobą treści, niewątpliwie jednak będących estetycznymi i dekoracyjnymi obiektami. Julia Curyło pokazuje jak kultura masowa, pop-owa stylistyka, wkracza w różne obszary życia w tym życia artystycznego, być może prowokując do dyskusji czy, w obliczu skomercjalizowania twórczości, na przykład stylowo oprawiona grafika z Ikei niedługo również zacznie być rozpatrywana jako dzieło sztuki.
„Uwagę przykuwał również budzący ogromną sympatię obraz pt. Jeff Koons i Damien Hirst dzielą rynek sztuki, który w humorystyczny i prosty sposób obrazuje funkcjonujące mechanizmy i podziały istniejące we współczesnym rynku sztuki. Ponadto pracę tą można uznać za swoisty – acz uproszczony – komentarz do aktualniej sytuacji sztuki – szczególnie jej komercyjnego aspektu. Jeff Koons i Damien Hirst to ikony sztuki najnowszej. Obydwaj należą do grona twórców najlepiej zarabiających, a realizacje ich autorstwa niezwykle często osiągają wybitne rekordy aukcyjne. Dodatkowo reprezentują dwa największe światowe rynki – amerykański (Nowy Jork) i angielski (Londyn), co w wyraźny sposób zostało również zaznaczone w przepełnionym symbolami i atrybutami obrazie Julii Curyło. Należy zaznaczyć, że obraz ten jest przykładem pracy, w której w mistrzowski sposób zbudowana została warstwa ikonograficzna, dzięki której odczytywanie ukrytych w obrazie sensów staje się prawdziwym wyzwaniem i – nie ukrywam – dobrą zabawą”.
Jeff Koons i Damien Hirst dzielą rynek sztuki, z cyklu: Spotkania, ok. 2013
olej, technika własna - aplikacje, płótno, 150 x 220 cm;
sygn., dat. i opisany na odwrocie: JULIA CURYŁO / "Jeff Koons & Damien Hirst share / the artmarket" 2014 (sic!), na blejtramie napis: Koons & Hirst.
WYSTAWIANY:
- Santa Monica Art Studios, Santa Monica, Los Angeles, USA, 2016;
- „Cudowne opowieści”, wystawa indywidualna, Galeria Zamek Reszel 02.05-29.06.2015;
- Ostrale Festival of Contemporary Art, Drezno, Niemcy, 18.07-28.09.2014;
- „Hello Modernity”, wystawa indywidualna, Galeria Miejska Wrocław, Wrocław 11.10-09.11.2013.
REPRODUKOWANY:
- Cudowne opowieści, katalog wystawy indywidualnej, Olsztyn 2015, s. 8;
- Hello Modernity, katalog wystawy indywidualnej, Wrocław 2013, s. 33.
PROWENIENCJA:
- Aukcja Nowej Sztuki, Dom Aukcyjny Desa Unicum (14.04.2016, pozycja 9)
Rozpatrywanie kiczu jako kategorii estetycznej może budzić kontrowersje. Z założenia określenie jest pejoratywne. Dlaczego zatem artyści świadomie zaczęli się nim posługiwać? Na to zjawisko zwraca uwagę płótno Julii Curyło, na którego powierzchni błyszczą płatki złota, brokat czy cekiny. Elementy te są odniesieniem – jakby atrybutem przedstawionych na obrazie postaci – znanych reprezentantów sztuki współczesnej, których rywalizację w świecie artystycznym przedstawiła malarka, równocześnie dotykając tematu dzieł nie niosących za sobą treści, niewątpliwie jednak będących estetycznymi i dekoracyjnymi obiektami. Julia Curyło pokazuje jak kultura masowa, pop-owa stylistyka, wkracza w różne obszary życia w tym życia artystycznego, być może prowokując do dyskusji czy, w obliczu skomercjalizowania twórczości, na przykład stylowo oprawiona grafika z Ikei niedługo również zacznie być rozpatrywana jako dzieło sztuki.
„Uwagę przykuwał również budzący ogromną sympatię obraz pt. Jeff Koons i Damien Hirst dzielą rynek sztuki, który w humorystyczny i prosty sposób obrazuje funkcjonujące mechanizmy i podziały istniejące we współczesnym rynku sztuki. Ponadto pracę tą można uznać za swoisty – acz uproszczony – komentarz do aktualniej sytuacji sztuki – szczególnie jej komercyjnego aspektu. Jeff Koons i Damien Hirst to ikony sztuki najnowszej. Obydwaj należą do grona twórców najlepiej zarabiających, a realizacje ich autorstwa niezwykle często osiągają wybitne rekordy aukcyjne. Dodatkowo reprezentują dwa największe światowe rynki – amerykański (Nowy Jork) i angielski (Londyn), co w wyraźny sposób zostało również zaznaczone w przepełnionym symbolami i atrybutami obrazie Julii Curyło. Należy zaznaczyć, że obraz ten jest przykładem pracy, w której w mistrzowski sposób zbudowana została warstwa ikonograficzna, dzięki której odczytywanie ukrytych w obrazie sensów staje się prawdziwym wyzwaniem i – nie ukrywam – dobrą zabawą”.