Ta praca jest chyba moim najbardziej ironicznym komentarzem do komentowania sztuki przez samą siebie. Już wtedy, kiedy powstwała podziały na malarstwo, rzeźbę, sztukę konceptualną etc. wydały mi się śmieszne i archaiczne. Forma, którą wówczas z zamiłowaniem uprawiałem (małe topornie posklejane gablotki uważniające naiwne rzeźby z modelplastu) nadaje pracom z tego okresu dodatkowy wymiar. Był to okres totalnego zagubienia i nieporadności, który staraliśmy się w Polsce przekuć na pewność siebie, upijając się jednocześnie upadkiem znienawidzonego komunizmu. Paweł Kowalewski


Rocznik `58. W roku 1983 ukończył Akademię Sztuk Pięknych. Studiował na Wydziale Malarstwa. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni Stefana Gierowskiego. Od 1982 roku był współtwórcą warszawskiej formacji artystycznej Gruppa, działającej czynnie do 1992 roku. W latach 80. twórczość Kowalewskiego była silnie związana z bieżącymi wydarzeniami społecznymi i politycznymi w Polsce. Malarstwo artysty odpowiadało nastrojom towarzyszącymi społeczeństwu w tamtych czasach. Lata 90. przyniosły znaczące zmiany w działalności artystycznej Kowalewskiego. Twórca zaczął wykorzystywać zupełnie nowe środki wyrazu takie jak: instalacje, drobne formy rzeźbiarskie w modelinie, gablotki oraz prace ready made.