Studiował w latach 1927-1931 w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem prof. Tadeusza Pruszkowskiego. W 1932 wszedł w skład Loży Wolnomalarskiej. Wystawiał z tym ugrupowaniem do 1935. Jego sympatie i przekonania lewicowe znajdowały wyraz w licznych pracach o wymowie publicystycznej, rysunku prasowym i karykaturach, zamieszczanych w prasie międzywojennej. Lata wojny artysta spędził w ZSRR. Po powrocie do kraju w 1946 podjął na nowo tematykę zaangażowaną społecznie, nade wszystko jednak przejmujące reminiscencje wojny i zagłady, tworzone w technice olejnej, akwarelowej i rysunku o hiperrealistycznej precyzji.