Ukończył warszawską Szkołę Sztuk Pięknych studiując u Kazimierza Stabrowskiego, Ferdynanda Ruszczyca i Konrada Krzyżanowskiego. Był biegłym akwarelistą cenionym za rysunek i subtelną modulację kolorystyczną. Od 1912 roku wystawiał regularnie w "Zachęcie". Z innych galerii warszawskich pokazywały jego akwarele Salony Abe Gutnajera i Czesława Garlińskiego. Wystawiał także w Krakowie, Lublinie, Gdyni. W 1935 roku miał wystawę w Berlinie. Twórczość Nartowskiego była wielokrotnie nagradzana, m.in. otrzymał brązowy i złoty medal TZSP w latach 1927 i 1933.