Debiutował malarskimi kompozycjami metaforycznymi. W latach 1960-1964 tworzył "formury" czyli obrazy-obiekty o złożonej fakturze, odlewane w gipsie. Od połowy lat 60. eksperymentował z wizualizacją przestrzeni, światła i ruchu (np. montował sferycznie wygięte listewki na płaszczyźnie obrazu, wywołując dzięki nim złudzenia optyczne). Uważany za jednego z najciekawszych przedstawicieli polskiego op-artu.