Malarz, rysownik, scenograf, reżyser teatralny, autor happeningów i manifestów artystycznych, teoretyk sztuki i teatru. W latach 1934-38 studiował malarstwo w krakowskiej ASP pod kierunkiem W. Jarockiego i J. Pieńkowskiego oraz scenografię u K. Frycza. W okresie 1942-44 prowadził w Krakowie Teatr Konspiracyjny. W 1945 r. założył grupę Młodych Plastyków. Związany był z awangardową Grupą Krakowską ukonstytuowaną w 1957 r. Był animatorem i współtwórcą eksperymentalnego teatru Cricot 2 powstałego w 1955 r. W drugiej połowie lat 50. Kantor przyswoił sobie zasady malarstwa taszystowskiego absolutyzującego rolę artystycznego gestu. Oferowany obraz to jedna z abstrakcyjnych kompozycji artysty powstałych w 1963, kiedy to Kantor rozwijał swą fascynację malarstwem materii i postulowaną przez surrealistów metodą zapisu automatycznego. Artysta zdominował wówczas swą paletę czerniami, szarościami i brązami nadając swym obrazom minorowy, niekiedy dramatyczny ton. Obraz z Kolekcji prof. Ryszarda Stanisławskiego. Włodzimierz Nowaczyk w swojej ekspertyzie tak pisze o obrazie:"Obraz ten należy do interesującego okresu twórczości Tadeusza Kantora, styku dwóch poetyk-informelu i malarstwa materii. Jest dziełem o charakterze muzealnym. Mógłby się znaleźć w każdej znaczącej kolekcji polskiej sztuki drugiej połowy XX wieku."
olej, płótno, 50 x 65
sygn. p.d.: 5./ 1963/ Kantor.
Malarz, rysownik, scenograf, reżyser teatralny, autor happeningów i manifestów artystycznych, teoretyk sztuki i teatru. W latach 1934-38 studiował malarstwo w krakowskiej ASP pod kierunkiem W. Jarockiego i J. Pieńkowskiego oraz scenografię u K. Frycza. W okresie 1942-44 prowadził w Krakowie Teatr Konspiracyjny. W 1945 r. założył grupę Młodych Plastyków. Związany był z awangardową Grupą Krakowską ukonstytuowaną w 1957 r. Był animatorem i współtwórcą eksperymentalnego teatru Cricot 2 powstałego w 1955 r. W drugiej połowie lat 50. Kantor przyswoił sobie zasady malarstwa taszystowskiego absolutyzującego rolę artystycznego gestu. Oferowany obraz to jedna z abstrakcyjnych kompozycji artysty powstałych w 1963, kiedy to Kantor rozwijał swą fascynację malarstwem materii i postulowaną przez surrealistów metodą zapisu automatycznego. Artysta zdominował wówczas swą paletę czerniami, szarościami i brązami nadając swym obrazom minorowy, niekiedy dramatyczny ton. Obraz z Kolekcji prof. Ryszarda Stanisławskiego. Włodzimierz Nowaczyk w swojej ekspertyzie tak pisze o obrazie:"Obraz ten należy do interesującego okresu twórczości Tadeusza Kantora, styku dwóch poetyk-informelu i malarstwa materii. Jest dziełem o charakterze muzealnym. Mógłby się znaleźć w każdej znaczącej kolekcji polskiej sztuki drugiej połowy XX wieku."