Na odwrocie nalepki depozytowe Muzeum Narodowego w Warszawie oraz nalepka Miejskiego Konserwatora Zabytków w Krakowie z 1959 r.
Malarz, teoretyk sztuki, reżyser, scenograf, autor zdarzeń parateatralnych, pedagog krakowskiej ASP. W czasie okupacji był założycielem teatru eksperymentalnego, którego działalność kontynuował teatr Cricot 2. Współtworzył Grupę Młodych Plastyków (1945), był współorganizatorem I Wystawy Sztuki Nowoczesnej w Krakowie (1948), intensywnie działał w II Grupie Krakowskiej (1957).
Przez całe twórcze życie podkreślał konieczność takich poszukiwań, które odpowiadałyby wyzwaniom współczesnego świata. T. Kantor wyjechał do Paryża w 1947 r. i 1959 r. Podróże te dostarczyły mu inspiracji do własnej twórczości; jednocześnie pozwoliły zapoznać się z aktualnymi tendencjami w sztuce światowej, a zwłaszcza malarstwem gestu. Cenił zwłaszcza osiągnięcia Fautriera, Wolsa, Mathieu. Po powrocie do kraju od połowy lat 50-tych uprawiał malarstwo informel - spontaniczne, nieskrępowane estetyką, będące "manifestacją życia".
Olej na płótnie 65 x 80 cm
Sygnowany p.d. - "Kantor"
Obraz opisany na odwrocie - "T Kantor / Cracovie"
Na odwrocie nalepki depozytowe Muzeum Narodowego w Warszawie oraz nalepka Miejskiego Konserwatora Zabytków w Krakowie z 1959 r.
Malarz, teoretyk sztuki, reżyser, scenograf, autor zdarzeń parateatralnych, pedagog krakowskiej ASP. W czasie okupacji był założycielem teatru eksperymentalnego, którego działalność kontynuował teatr Cricot 2. Współtworzył Grupę Młodych Plastyków (1945), był współorganizatorem I Wystawy Sztuki Nowoczesnej w Krakowie (1948), intensywnie działał w II Grupie Krakowskiej (1957).
Przez całe twórcze życie podkreślał konieczność takich poszukiwań, które odpowiadałyby wyzwaniom współczesnego świata. T. Kantor wyjechał do Paryża w 1947 r. i 1959 r. Podróże te dostarczyły mu inspiracji do własnej twórczości; jednocześnie pozwoliły zapoznać się z aktualnymi tendencjami w sztuce światowej, a zwłaszcza malarstwem gestu. Cenił zwłaszcza osiągnięcia Fautriera, Wolsa, Mathieu. Po powrocie do kraju od połowy lat 50-tych uprawiał malarstwo informel - spontaniczne, nieskrępowane estetyką, będące "manifestacją życia".