Praca prezentowana na wystawie "Ikony Infiltronu", Art Agenda Nova, 2020.

Alicja Żebrowska to jedna z bardziej radykalnych i kontrowersyjnych polskich artystek. W swojej twórczości eksploruje obszary tabu, analizuje doświadczenia graniczne, kwestie tożsamości i identyfikacji płciowej, seksualności, a także cywilizacyjne problemy związane z funkcjonowaniem jednostki w nowoczesnych społeczeństwach. Rzeźbiarka, poszerzająca myślenie o przestrzeni również o kwestie społeczne, mentalne i psychiczne, performerka, autorka fotografii, instalacji land artowych, filmów wideo i wideo-instalacji; w swoich realizacjach często łączy różne dziedziny i techniki. Szukając formy najbardziej odpowiedniej do analizy aktualnie eksplorowanego problemu, odnosi się do sfery mitu, wyobraźni, kanonów kulturowych i stereotypów. Od początku lat dziewięćdziesiątych artystka bierze udział w licznych istotnych wystawach grupowych, m.in. w Paryżu, Londynie, Mediolanie, Wiedniu, Gdańsku, Wrocławiu i Warszawie; jej prace były również prezentowane podczas prestiżowych przeglądów sztuki, m.in. na Prague Biennale czy Biennale Sztuki Mediów WRO. (Krzysztof Dobrowolski - Zachęta Wrocław)

312
Alicja ŻEBROWSKA (ur. 1956)

Infiltron - Ikony Infiltronu

akryl, technika własna, płótno; 56 x 72 cm;
sygn. i dat. przy lewej krawędzi: A ŻEBROWSKA 2020;

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Praca prezentowana na wystawie "Ikony Infiltronu", Art Agenda Nova, 2020.

Alicja Żebrowska to jedna z bardziej radykalnych i kontrowersyjnych polskich artystek. W swojej twórczości eksploruje obszary tabu, analizuje doświadczenia graniczne, kwestie tożsamości i identyfikacji płciowej, seksualności, a także cywilizacyjne problemy związane z funkcjonowaniem jednostki w nowoczesnych społeczeństwach. Rzeźbiarka, poszerzająca myślenie o przestrzeni również o kwestie społeczne, mentalne i psychiczne, performerka, autorka fotografii, instalacji land artowych, filmów wideo i wideo-instalacji; w swoich realizacjach często łączy różne dziedziny i techniki. Szukając formy najbardziej odpowiedniej do analizy aktualnie eksplorowanego problemu, odnosi się do sfery mitu, wyobraźni, kanonów kulturowych i stereotypów. Od początku lat dziewięćdziesiątych artystka bierze udział w licznych istotnych wystawach grupowych, m.in. w Paryżu, Londynie, Mediolanie, Wiedniu, Gdańsku, Wrocławiu i Warszawie; jej prace były również prezentowane podczas prestiżowych przeglądów sztuki, m.in. na Prague Biennale czy Biennale Sztuki Mediów WRO. (Krzysztof Dobrowolski - Zachęta Wrocław)