Urodzony w 1944 r. w Spytkowicach koło Oświęcimia. Malarz, rysownik, grafik, twórca obiektów przestrzennych. Studiował w ASP w Krakowie i w École Nationale Superieure des Beaux Arts w Paryżu. Jest profesorem ASP w Krakowie. Od 1983 r. należy do Grupy Krakowskiej. W latach 70-tych zwrócił się ku abstrakcji geometrycznej. Jego ówczesne poszukiwania miały na celu zbudowanie "jednolitej, uniwersalistycznej wizji rzeczywistości". Owo budowanie oznaczało w praktyce wykorzystanie roli przypadku w tworzeniu układów geometrycznych. Podstawowymi formami, do których odwołuje się artysta są maleńkie kwadraciki i prostokąciki, niejednokrotnie o wysublimowanych barwach, szeregowane i przekształcane według zasad statystyki matematycznej. Tworzy malarstwo, grafikę i formy przestrzenne. W swoich rozważaniach teoretycznych powołuje się na "Das bildnerische Denken" P. Klee jako niewyczerpane "źródło wiedzy na temat formy plastycznej i istoty artystycznej twórczości".

68
Jan PAMUŁA (1944 Spytkowice k. Wadowic - 2022)

Image 2013 - 14a, 2013

grafika/druk cyfrowy, odbitka 77 x 95 cm, na arkuszu 91 x 112 cm,
sygn.: 2013 - Image 2013 - 14a - A.P. Jan Pamuła


Estymacja: 1000-1200 zł

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Urodzony w 1944 r. w Spytkowicach koło Oświęcimia. Malarz, rysownik, grafik, twórca obiektów przestrzennych. Studiował w ASP w Krakowie i w École Nationale Superieure des Beaux Arts w Paryżu. Jest profesorem ASP w Krakowie. Od 1983 r. należy do Grupy Krakowskiej. W latach 70-tych zwrócił się ku abstrakcji geometrycznej. Jego ówczesne poszukiwania miały na celu zbudowanie "jednolitej, uniwersalistycznej wizji rzeczywistości". Owo budowanie oznaczało w praktyce wykorzystanie roli przypadku w tworzeniu układów geometrycznych. Podstawowymi formami, do których odwołuje się artysta są maleńkie kwadraciki i prostokąciki, niejednokrotnie o wysublimowanych barwach, szeregowane i przekształcane według zasad statystyki matematycznej. Tworzy malarstwo, grafikę i formy przestrzenne. W swoich rozważaniach teoretycznych powołuje się na "Das bildnerische Denken" P. Klee jako niewyczerpane "źródło wiedzy na temat formy plastycznej i istoty artystycznej twórczości".