Malarz, rysownik, scenograf, pedagog, zajmował się również malarstwem ściennym, witrażem i projektowaniem tkanin. Studiował w Krakowie na ASP w 1936–1939 i od 1945 (dyplom zdobył w 1948) oraz w Szkole Przemysłu Artystycznego u Fryderyka Pautscha w 1940–1944. Był profesorem malarstwa i rysunku w 1954–1959 i dyrektorem 1959–1961 Państwowego Liceum Technik Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem. Od 1962 był profesorem PWSSP w Poznaniu. Był członkiem Grupy Krakowskiej. Od 1954 mieszkał w Zakopanem.
W początkowym okresie tworzył obrazy figuratywne, zainspirowane surrealizmem, formalnie bliskie malarstwu materii i sztuce informel. Około 1960 roku uległy one defiguracji i rozstrzępieniu. W sposobie malowania najistotniejsza była sama materia i dodający dramatyzmu ekspresjonistyczny kolor. W początku lat 70. nastrój egzystencjalny, ironia i groteska ustąpiły miejsca eschatologii i sferze sacrum.
tusz, papier, 59 x 47 cm,
sygnowany i datowany p. d.: 'T.Brzozow- | ski | Octob. 1967'
Malarz, rysownik, scenograf, pedagog, zajmował się również malarstwem ściennym, witrażem i projektowaniem tkanin. Studiował w Krakowie na ASP w 1936–1939 i od 1945 (dyplom zdobył w 1948) oraz w Szkole Przemysłu Artystycznego u Fryderyka Pautscha w 1940–1944. Był profesorem malarstwa i rysunku w 1954–1959 i dyrektorem 1959–1961 Państwowego Liceum Technik Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem. Od 1962 był profesorem PWSSP w Poznaniu. Był członkiem Grupy Krakowskiej. Od 1954 mieszkał w Zakopanem.
W początkowym okresie tworzył obrazy figuratywne, zainspirowane surrealizmem, formalnie bliskie malarstwu materii i sztuce informel. Około 1960 roku uległy one defiguracji i rozstrzępieniu. W sposobie malowania najistotniejsza była sama materia i dodający dramatyzmu ekspresjonistyczny kolor. W początku lat 70. nastrój egzystencjalny, ironia i groteska ustąpiły miejsca eschatologii i sferze sacrum.