Zenon Kononowicz studiował malarstwo pod kierunkiem Feliksa Szczęsnego Kowarskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1923-29). Poza tematyką pejzażową, która dominowała w jego sztuce, Kononowicz namalował również kilka prac o treści religijnej. Znany jest jego obraz "Apostołowie" z 1939 r., w którym zauważyć możemy znaczne wpływy Kowarskiego, tj. monumentalizm, monochromatyzm, subtelne zestrojenie barw oraz wielką wrażliwość. Proponowany obraz mógł powstać w pierwszym okresie jego twórczości - do 1939 roku, w czasie pobytu Kononowicza na Wileńszczyźnie, bądź na krótko przed 1939 r., od kiedy to rozpoczął sygnowanie swoich obrazów Kanon. Ikona prezentuje kanoniczny wariant wizerunku Kazańskiego. Matka Boża ubrana jest w ciemnobrunatny moforion, głową lekko pochylona jest w prawą stronę. Obramienie stanowi okład wykonany z cienkiej mosiężnej blachy z wybijanym ornamentem roślinnym i perełkowym układającym się w geometryczne wzory. Twarz Matki Bożej pod względem stylistycznym, zgodna jest z tradycją sztuki prawosławnej i wykazuje typowe dla malarstwa ikonowego cechy, tj. pociągłość, duże, o wydatnych dolnych powiekach oczy. Ikony Matki Boskiej należą do najbardziej popularnych w ruskim i rosyjskim malarstwie sakralnym.
Deska, olej, mosiądz;
38 x 26 cm
Sygnowany czerwonym olejem p. d.: Kanon
Zenon Kononowicz studiował malarstwo pod kierunkiem Feliksa Szczęsnego Kowarskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1923-29). Poza tematyką pejzażową, która dominowała w jego sztuce, Kononowicz namalował również kilka prac o treści religijnej. Znany jest jego obraz "Apostołowie" z 1939 r., w którym zauważyć możemy znaczne wpływy Kowarskiego, tj. monumentalizm, monochromatyzm, subtelne zestrojenie barw oraz wielką wrażliwość. Proponowany obraz mógł powstać w pierwszym okresie jego twórczości - do 1939 roku, w czasie pobytu Kononowicza na Wileńszczyźnie, bądź na krótko przed 1939 r., od kiedy to rozpoczął sygnowanie swoich obrazów Kanon. Ikona prezentuje kanoniczny wariant wizerunku Kazańskiego. Matka Boża ubrana jest w ciemnobrunatny moforion, głową lekko pochylona jest w prawą stronę. Obramienie stanowi okład wykonany z cienkiej mosiężnej blachy z wybijanym ornamentem roślinnym i perełkowym układającym się w geometryczne wzory. Twarz Matki Bożej pod względem stylistycznym, zgodna jest z tradycją sztuki prawosławnej i wykazuje typowe dla malarstwa ikonowego cechy, tj. pociągłość, duże, o wydatnych dolnych powiekach oczy. Ikony Matki Boskiej należą do najbardziej popularnych w ruskim i rosyjskim malarstwie sakralnym.