W centrum - postać Matki Bożej z Dzieciątkiem trzymanym na lewej ręce; z prawej - drabina Jakubowa wsparta o ramię Maryi, symbolizująca wznoszenie się ludzkości za Jej wstawiennictwem - z ziemi do nieba. Postać Matki Boskiej wkomponowana w ośmioramienną gwiazdę złożoną z 2 prostokątów; w narożach - symbole 4 Ewangelistów z objawienia św. Jana Teologa: człowiek (anioł) - świętego Mateusza, orzeł - św. Jana, lew - św. Marka, wół - św. Łukasza. Całość odnosi się do starotestamentowej wizji Mojżesza, który widział na Synaju krzew w ogniu, ale niespalający się - symbol dziewiczego macierzyństwa Maryi.
W kościele prawosławnym ikony takie - jak wierzono - chroniły przed pożarem.
olej, deska, podkład z kredy i gipsu; z tyłu dwie szpongi; 26,5 x 23,3 cm.
Rosja, XIX w.
W centrum - postać Matki Bożej z Dzieciątkiem trzymanym na lewej ręce; z prawej - drabina Jakubowa wsparta o ramię Maryi, symbolizująca wznoszenie się ludzkości za Jej wstawiennictwem - z ziemi do nieba. Postać Matki Boskiej wkomponowana w ośmioramienną gwiazdę złożoną z 2 prostokątów; w narożach - symbole 4 Ewangelistów z objawienia św. Jana Teologa: człowiek (anioł) - świętego Mateusza, orzeł - św. Jana, lew - św. Marka, wół - św. Łukasza. Całość odnosi się do starotestamentowej wizji Mojżesza, który widział na Synaju krzew w ogniu, ale niespalający się - symbol dziewiczego macierzyństwa Maryi.
W kościele prawosławnym ikony takie - jak wierzono - chroniły przed pożarem.