Bibl.: Wyst. JP, TPSP 1924, s. 10, nr 40 [jako wł. S. Oderfelda]; Husarski, Mortkowicz 1927, tabl. barw.; Wyst. JP, Poznań
1933, nr 33; Dalbor, "Dz. Pozn." 1933, nr 273, 26 XI; Wyst. JP, Bydg. 1934, nr 6 [jako wł. S. Oderfelda]; Wyst. JP, Łódź
1934, nr 6 [jako wł. Oderfelda];
Józef Pankiewicz 1866-1940. Życie i dzieło. Artyście w 140. rocznicę urodzin. [katalog wystawy] Warszawa, 2006, il. I/277,
s. 120 (reprodukcja barwna)
Józef Pankiewicz urodził się w 1866 w Lublinie. Kształcił się w Warszawie pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego, a następnie razem z Władysławem Podkowińskim wyjechał na stypendium do Petersburga. Stamtąd artyści udali się w 1889 roku do Paryża, gdzie Pankiewicz odniósł pierwszy poważny sukces w swojej karierze otrzymując srebrny medal na Wystawie Powszechnej za obraz Targ na jarzyny na placu Żelaznej Bramy w Warszawie (1888, olej, płótno, 82 x 108 cm, Muzeum Narodowe, Poznań). W 1906 otrzymał stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wakacje spędzał we Francji, co zaowocowało przyjaźnią m.in. z Pierrem Bonnardem. Pozostawał pod silnym wpływem sztuki impresjonistów, szczególnie Cezanne`a i Renoira. W swojej twórczości ulegał także wpływom symbolizmu, co przejawiało się szczególnie w tajemniczych scenach nokturnowych. Jednak już od początku XX wieku zafascynowany był kolorem, co doprowadziło do powstania w 1923 Komitetu Paryskiego, w którego skład wchodzili także m.in. Jan Cybis, Józef Czapski, Zygmunt Waliszewskii inni. "Pankiewicz stworzył dwie sceny figuralne z motywem sielanki na tle pejzażu z okolic St.-Tropez, różniące się wymiarami i upozowaniem postaci. [?] Druga Pankiewicz namalował w mniejszym formacie z postacią fauna, po lewej, grającego na flecie i z mężczyzną pośrodku, obejmującym kobietę. Ta wersja należała prawdopodobnie do Stefana Oderfelda i została zreprodukowana przez wydawnictwo Mortkowicza w serii "Monografie artystyczne". Również organizatorzy wystawy w IPS wykorzystali te same reprodukcje w katalogu i w tym momencie zaistniała pomyłka z nazwiskiem właścicieli obrazów. Klisze Mortkowicza, zachowane po wojnie, wykorzystano w książce Dmochowskiej i błąd identyfikacyjny został utrwalony."(za Elżbieta Charazińska, Józef Pankiewicz 1866-1940. Życie i dzieło. Artyście w 140. rocznicę urodzin. [katalog wystawy] Warszawa, 2006, s. 119)
olej, płótno,
64,5 x 79,5 cm;
sygn. l. d.: Pankiewicz
Bibl.: Wyst. JP, TPSP 1924, s. 10, nr 40 [jako wł. S. Oderfelda]; Husarski, Mortkowicz 1927, tabl. barw.; Wyst. JP, Poznań
1933, nr 33; Dalbor, "Dz. Pozn." 1933, nr 273, 26 XI; Wyst. JP, Bydg. 1934, nr 6 [jako wł. S. Oderfelda]; Wyst. JP, Łódź
1934, nr 6 [jako wł. Oderfelda];
Józef Pankiewicz 1866-1940. Życie i dzieło. Artyście w 140. rocznicę urodzin. [katalog wystawy] Warszawa, 2006, il. I/277,
s. 120 (reprodukcja barwna)
Józef Pankiewicz urodził się w 1866 w Lublinie. Kształcił się w Warszawie pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego, a następnie razem z Władysławem Podkowińskim wyjechał na stypendium do Petersburga. Stamtąd artyści udali się w 1889 roku do Paryża, gdzie Pankiewicz odniósł pierwszy poważny sukces w swojej karierze otrzymując srebrny medal na Wystawie Powszechnej za obraz Targ na jarzyny na placu Żelaznej Bramy w Warszawie (1888, olej, płótno, 82 x 108 cm, Muzeum Narodowe, Poznań). W 1906 otrzymał stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wakacje spędzał we Francji, co zaowocowało przyjaźnią m.in. z Pierrem Bonnardem. Pozostawał pod silnym wpływem sztuki impresjonistów, szczególnie Cezanne`a i Renoira. W swojej twórczości ulegał także wpływom symbolizmu, co przejawiało się szczególnie w tajemniczych scenach nokturnowych. Jednak już od początku XX wieku zafascynowany był kolorem, co doprowadziło do powstania w 1923 Komitetu Paryskiego, w którego skład wchodzili także m.in. Jan Cybis, Józef Czapski, Zygmunt Waliszewskii inni. "Pankiewicz stworzył dwie sceny figuralne z motywem sielanki na tle pejzażu z okolic St.-Tropez, różniące się wymiarami i upozowaniem postaci. [?] Druga Pankiewicz namalował w mniejszym formacie z postacią fauna, po lewej, grającego na flecie i z mężczyzną pośrodku, obejmującym kobietę. Ta wersja należała prawdopodobnie do Stefana Oderfelda i została zreprodukowana przez wydawnictwo Mortkowicza w serii "Monografie artystyczne". Również organizatorzy wystawy w IPS wykorzystali te same reprodukcje w katalogu i w tym momencie zaistniała pomyłka z nazwiskiem właścicieli obrazów. Klisze Mortkowicza, zachowane po wojnie, wykorzystano w książce Dmochowskiej i błąd identyfikacyjny został utrwalony."(za Elżbieta Charazińska, Józef Pankiewicz 1866-1940. Życie i dzieło. Artyście w 140. rocznicę urodzin. [katalog wystawy] Warszawa, 2006, s. 119)