Studia w Akademii krakowskiej, m. in. u Leona Wyczółkowskiego, w l. 1900-1906. Dzięki stypendium studiował też w paryskiej Académie Julian. Mieszkał we Lwowie. Był profesorem szkół artystycznych we Wrocławiu (1912-1919, z przerwą na lata, które spędził na froncie dokumentując działania wojenne), w Poznaniu (1919-1925) i Krakowie (1925-1950). Twórczość jego ulegała ciągłym przemianom, lecz zawsze cechowały ją dynamizm, ekspresja i rozmach kompozycji.
"Malował przede wszystkim sceny rodzajowe o tematyce huculskiej, ale traktowane bez ulegania ludowej malowniczości i dosłowności [...]. Nie cofał się nawet przed wzmacniającymi ekspresję przerysowaniami i wręcz brutalną deformacją. Malowane z rozmachem, gmatwaniną linii i silnie skontrastowanych plam barwnych, z zastosowaniem ostrych opozycji światłocieniowych - ujawniają siłę jego temperamentu malarskiego" (Hanna Kubaszewska, Słownik artystów polskich..., t. VI). Malował także portrety, pejzaże znad Czeremoszu, podejmował tematy historyczne, tworzył kompozycje o podtekstach religijnych [por. poz. 49].