SZCZERBOWSKI ROBERT
Urodzony w 1959 roku, mieszka w Warszawie. W pracach plastycznych jego uwaga skupia się przede wszystkim na kondycji człowieka w świecie ukształtowanym przez współczesną naukę, technologię i cywilizację na nich opartą. Często używa języka „wysokiej technologii” i analizuje jego wpływ na wewnętrzną przestrzeń jednostki, jej potrzeby duchowe i wyobraźnię. W swoich wystawach Szczerbowski szuka związków między racjonalnym i irracjonalnym, używa mistyfikacji na równi z naukowymi paradygmatami i twierdzi, że fikcja jest wymiarem, podobnie jak przestrzeń i czas. W większości prac widać dążenie do wyeliminowania elementu subiektywnego. Wiele z nich, zwłaszcza tych z lat 90., ma charakter symulakrów, przedmiotów sprawiających wrażenie rzeczywistych - w przeciwieństwie do tworzonych przez artystów - będących kopiami lub imitacjami nieistniejących oryginałów. W późniejszych latach Szczerbowski skupiał się niemal wyłącznie na malarstwie i wideo, wykorzystując cyfrowe przetwarzanie i technikę found footage. Obrazy fraktalne (2000-2003) stanowią próbę odniesienia malarstwa do wirtualnej przestrzeni komputera, która stała się nową rzeczywistością ery cyfrowej. Szczerbowski prezentuje geometryczne struktury złożone z pikseli namalowanych olejem na płótnie. Inspiruje go podobieństwo między formami uzyskanymi poprzez czysto matematyczne operacje i przy użyciu maszyny do motywów z obszaru ludzkiej wyobraźni, przejawiających się między innymi w sztuce i religii
wym. 81,5x61 cm olej płotno sygnowana odrwocie
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiSZCZERBOWSKI ROBERT
Urodzony w 1959 roku, mieszka w Warszawie. W pracach plastycznych jego uwaga skupia się przede wszystkim na kondycji człowieka w świecie ukształtowanym przez współczesną naukę, technologię i cywilizację na nich opartą. Często używa języka „wysokiej technologii” i analizuje jego wpływ na wewnętrzną przestrzeń jednostki, jej potrzeby duchowe i wyobraźnię. W swoich wystawach Szczerbowski szuka związków między racjonalnym i irracjonalnym, używa mistyfikacji na równi z naukowymi paradygmatami i twierdzi, że fikcja jest wymiarem, podobnie jak przestrzeń i czas. W większości prac widać dążenie do wyeliminowania elementu subiektywnego. Wiele z nich, zwłaszcza tych z lat 90., ma charakter symulakrów, przedmiotów sprawiających wrażenie rzeczywistych - w przeciwieństwie do tworzonych przez artystów - będących kopiami lub imitacjami nieistniejących oryginałów. W późniejszych latach Szczerbowski skupiał się niemal wyłącznie na malarstwie i wideo, wykorzystując cyfrowe przetwarzanie i technikę found footage. Obrazy fraktalne (2000-2003) stanowią próbę odniesienia malarstwa do wirtualnej przestrzeni komputera, która stała się nową rzeczywistością ery cyfrowej. Szczerbowski prezentuje geometryczne struktury złożone z pikseli namalowanych olejem na płótnie. Inspiruje go podobieństwo między formami uzyskanymi poprzez czysto matematyczne operacje i przy użyciu maszyny do motywów z obszaru ludzkiej wyobraźni, przejawiających się między innymi w sztuce i religii