ZOFIA ARTYMOWSKA
Naukę rozpoczęła w czasie wojny w krakowskiej Kunstgewerbeschule, a od 1945 studiowała
w krakowskiej ASP pod kierunkiem E. Eibischa. Była asysentką C. Rzepińskiego w Krakowie, a potem E. Eibischa w Warszawie. Po odrzuceniu kapizmu tworzyła prace o charakterze konstruktywistycznym. Początkowo były to mozaiki i monotypie, następnie malarstwo sztalugowe i grafiki. Artystka tworzyła też kompozycje w technice fotokolażu. W pracy twórczej badała relacje przestrzenne w obrazie i z matematyczną dokładnością wyznaczała miejsce każdemu elementowi, a głównym "modułem" kompozycji był walec potraktowany jednostkowo lub jako fragment większego układu. W ten sposób powstał cykl "Poliform", który rozpoczęła w 1970. Wpisuje się on w nurt abstrakcji geometrycznej mający jednak indywidualny charakter trójwymiarowości charakterystycznej dla op-artu. Prezentowana praca dedykowana jest malarzowi Stanisławowi Fijałkowskiemu.
akryl/płótno, 90 x 90 cm
sygnowany i datowany na odwrocie pismem odręcznym: Hommage dla S.F. 1976
ZOFIA ARTYMOWSKA
Naukę rozpoczęła w czasie wojny w krakowskiej Kunstgewerbeschule, a od 1945 studiowała
w krakowskiej ASP pod kierunkiem E. Eibischa. Była asysentką C. Rzepińskiego w Krakowie, a potem E. Eibischa w Warszawie. Po odrzuceniu kapizmu tworzyła prace o charakterze konstruktywistycznym. Początkowo były to mozaiki i monotypie, następnie malarstwo sztalugowe i grafiki. Artystka tworzyła też kompozycje w technice fotokolażu. W pracy twórczej badała relacje przestrzenne w obrazie i z matematyczną dokładnością wyznaczała miejsce każdemu elementowi, a głównym "modułem" kompozycji był walec potraktowany jednostkowo lub jako fragment większego układu. W ten sposób powstał cykl "Poliform", który rozpoczęła w 1970. Wpisuje się on w nurt abstrakcji geometrycznej mający jednak indywidualny charakter trójwymiarowości charakterystycznej dla op-artu. Prezentowana praca dedykowana jest malarzowi Stanisławowi Fijałkowskiemu.