Polski rzeźbiarz i grafik. Uczył się m.in. w warszawskiej ASP u prof. Tadeusza Breyera. Specjalizował się m.in. w karykaturach rzeźbiarskich. Od 1927 r. wystawiał w Zachęcie i Instytucie Propagandy Sztuki. W latach 1931-39 był kierownikiem artystycznym czasopisma Podchorąży, zaś w latach 1934-39 pisma Promień Słońca. Wraz z żoną Zofią był współautorem dekoracji na statkach MS Sobieski i MS Chrobry. Zaprojektował plakat Do broni! Zwarci i zjednoczeni zwyciężymy wroga.
We wrześniu 1939 r. znalazł się w sowieckiej, a potem niemieckiej niewoli w Murnau, gdzie zaprojektował ołtarz kaplicy obozowej. W 1948 r. zaprojektował wnętrza Pawilonu Przemysłu Ciężkiego na Wystawie Ziem Odzyskanych we Wrocławiu. Pracował jako kierownik artystyczny i ilustrator w redakcji czasopisma Radio i Telewizja, jako kierownik Pracowni Plastycznej w Studio Miniatur Filmowych w Warszawie, jako wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz jako projektant w Jubilerze. Po przejściu na emeryturę wykonywał liczne prace w metalu i ceramice oraz medale
Brąz, wys. 29, śr. podstawy 11 cm
Sygnatura ryta: And Siemaszko | 1930
Polski rzeźbiarz i grafik. Uczył się m.in. w warszawskiej ASP u prof. Tadeusza Breyera. Specjalizował się m.in. w karykaturach rzeźbiarskich. Od 1927 r. wystawiał w Zachęcie i Instytucie Propagandy Sztuki. W latach 1931-39 był kierownikiem artystycznym czasopisma Podchorąży, zaś w latach 1934-39 pisma Promień Słońca. Wraz z żoną Zofią był współautorem dekoracji na statkach MS Sobieski i MS Chrobry. Zaprojektował plakat Do broni! Zwarci i zjednoczeni zwyciężymy wroga.
We wrześniu 1939 r. znalazł się w sowieckiej, a potem niemieckiej niewoli w Murnau, gdzie zaprojektował ołtarz kaplicy obozowej. W 1948 r. zaprojektował wnętrza Pawilonu Przemysłu Ciężkiego na Wystawie Ziem Odzyskanych we Wrocławiu. Pracował jako kierownik artystyczny i ilustrator w redakcji czasopisma Radio i Telewizja, jako kierownik Pracowni Plastycznej w Studio Miniatur Filmowych w Warszawie, jako wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz jako projektant w Jubilerze. Po przejściu na emeryturę wykonywał liczne prace w metalu i ceramice oraz medale