Malarz, rzeźbiarz. Rozpoczęte w roku 1880 pod kierunkiem rzeźbiarza L. Marconiego
we Lwowie studia kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1883-88), m.in. u F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza, J. Matejki. W 1888 wyjechał do Monachium, gdzie uczył się u A. Wagnera. Po podróży do Włoch zamieszkał w Krakowie.
Od roku 1886 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą. Cieszył się dużą popularnością jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Obok licznych widoków kościołów, starych zaułków, Wawelu, malował także portrety. Artysta jest też autorem plakatów oraz ilustracji do czasopism.
Akwarela, gwasz, papier;
32 x 18,6 cm
Sygnowany ołówkiem p.d.: St. F, niżej: monogram wiązany: SF i data: 885
W prawym dolnym rogu napis czarnym atramentem: Stefan Czarnecki, hetman polny kor. [skreślone:] Syn Krzysztofa [skreślone] | (syn Krzysztofa herbu Łodzia stanu szlacheckiego) i Krystyny Rzeszowskiej
Malarz, rzeźbiarz. Rozpoczęte w roku 1880 pod kierunkiem rzeźbiarza L. Marconiego
we Lwowie studia kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1883-88), m.in. u F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza, J. Matejki. W 1888 wyjechał do Monachium, gdzie uczył się u A. Wagnera. Po podróży do Włoch zamieszkał w Krakowie.
Od roku 1886 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą. Cieszył się dużą popularnością jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Obok licznych widoków kościołów, starych zaułków, Wawelu, malował także portrety. Artysta jest też autorem plakatów oraz ilustracji do czasopism.