Malarz i drzeworytnik japoński, tworzący przede wszystkim tzw. ukiyo-e - czyli, wykonane zazwyczaj w technice kolorowego drzeworytu, obrazy z życia aktorów Kabuki, pejzaże, sceny z eposów historycznych, legend i ludowych opowieści. Hiroshige, obok Hokusai i Utamaro, jest uważany za najwybitniejszego przedstawiciela tego gatunku.
Pierwsze książki z drzeworytami Hiroshige, ukazujące się od ok. 1820 r., przeszły niezauważone. Datę przełomową w twórczości artysty stanowi rok 1830, kiedy to odbył podróż do Kioto na dwór cesarski. Wędrówka najsłynniejszą z cesarskich dróg - Tokaido - otworzyła mu oczy na piękno rodzimego pejzażu. Od roku 1856 ukazywał się ostatni i największy cykl drzeworytów - "100 widoków Edo [Tokio]". Cykl ten należy do najlepszych i najbardziej znanych cykli drzeworytów artysty (obok "53 stacji na gościńcu Tokaido" i "69 stacji na gościńcu Kisokaido", i in.) Jego twórczość oddziałała w znaczący sposób na artystów europejskich (zwł. C�zanne`a), poszukujących na przełomie XIX i XX w. inspiracji w sztuce Japonii, oddziałała na powstanie "nowoczesnej" sztuki europejskiej.