Początkowo w duchu modernizmu malował pod wpływem E. Muncha obrazy ekspresyjno-symboliczne (Melancholik, Autoportret z maskami, Totenmesse, Taniec, Pogrzeb w mieście, Maki, Demon). Pó¼niej łączył zainteresowania kolorem, wpływy impresjonizmu i postimpresjonizmu z formułą realizmu (zależność od G. Couberta) i nawiązaniami do klasycyzmu. Malował portrety (Student, Suchotnik, Portret rodziców), zmysłowe akty kobiet, które nigdy nie były upozowane, (Akt leżący, Wenus, Japonka), pejzaże (Promienny zachód słońca) oraz sceny figuralne (Kawiarnia paryska). Jego malarstwo cechuje swobodna, szkicowa technika, uproszczone formy i ciemna kolorystyka, połączona z silnymi akcentami jasnych barw.
Akwarela, papier;
24,5 x 32 cm
Sygnowany ołówkiem l.d.: WW
Na odwrocie owalna pieczęć z faksymile podpisu Wojciecha Weissa i napisem w otoku: ZE ZBIORU DZIEŁ WOJCIECHA WEISSA DOM ARTYSTY
Pod pieczęcią numer: 001440.
W lewym dolnym rogu napis ołówkiem: Helenka 1925.
Początkowo w duchu modernizmu malował pod wpływem E. Muncha obrazy ekspresyjno-symboliczne (Melancholik, Autoportret z maskami, Totenmesse, Taniec, Pogrzeb w mieście, Maki, Demon). Pó¼niej łączył zainteresowania kolorem, wpływy impresjonizmu i postimpresjonizmu z formułą realizmu (zależność od G. Couberta) i nawiązaniami do klasycyzmu. Malował portrety (Student, Suchotnik, Portret rodziców), zmysłowe akty kobiet, które nigdy nie były upozowane, (Akt leżący, Wenus, Japonka), pejzaże (Promienny zachód słońca) oraz sceny figuralne (Kawiarnia paryska). Jego malarstwo cechuje swobodna, szkicowa technika, uproszczone formy i ciemna kolorystyka, połączona z silnymi akcentami jasnych barw.