Ukończył Szkołę Rysunkową w Warszawie, następnie, w latach 1906-1918, studiował w ASP w Krakowie u L. Wyczółkowskiego i J. Mehoffera. Należał do ZPAP, TZSP, do grupy "Zachęta" oraz Towarzystwa Sztuka Podhalańska, z którą wystawiał w latach 1920-37. W latach 1915-19 był nauczycielem rysunku w zakopiańskim gimnazjum, później w Lublinie. Ostatecznie osiadł w Krakowie, gdzie kierował swoją prywatną szkołą malarstwa i rysunku. W 1934 roku otrzymał srebrny medal podczas wystawy w Zachęcie. Malował przede wszystkim pejzaże podhalańskie. Charakter sztuki Terleckiego znakomicie uchwycił przedwojenny krytyk: "(...) ogląda Tatry przez pryzmat refleksji, ujmuje raczej dekoracyjnie niż realistycznie zjawy krajobrazu - chce osiągnąć harmonię, spokój i ład (...)".