Agnieszka Balewska (ur. 1967) studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Uzyskała dyplom z wyróżnieniem w 1993 (z malarstwa u prof. Jerzego Kałuckiego i z rysunku u prof. Jarosława Kozłowskiego) oraz z teorii u prof. Jerzego Ludwińskiego. W 2002 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych (w zakresie nauk o poznaniu i komunikacji) w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu, za pracę pt. "Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu" (pod kierunkiem prof. Anny Zeidler-Janiszewskiej). W latach 2000–2003 prowadziła wykłady w Instytucie Kulturoznawstwa UAM oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Brała również udział w XIV Kongresie Estetycznym w 1998 r. w Lublanie (Słowenia) oraz w 2001 r. w XV Kongresie Estetycznym w Tokio (Japonia). Balewska angażowała się intensywnie w działalność wystawienniczą i kuratorską. Od 1994 do 2013 roku prowadziła Galerię „Werbalną Duck – Tak” w Poznaniu, organizując tam pokazy sztuk wizualnych i wspierając młodych twórców. W 2012 roku zainicjowała działalność Grupy Artystów i Galerii Autorskiej Lagunart&ducky, którą prowadzi do dziś. Współpracowała z Ośrodkiem Domu Kultury (ODK), organizując m.in. projekt „Dyżury Nadziei” jako element integracji artystycznej w Poznaniu. Jej prace były prezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno w Polsce, jak i za granicą – w takich miastach jak Bonn, Bruksela, Londyn, Tokyo, a także w wielu polskich ośrodkach artystycznych, jak Warszawa, Gdańsk czy Poznań. W sztuce zajmuje się badaniem przestrzeni duszewnych, kosmicznych, metaforycznych, psychologicznych swojej własnej osoby, jako człowieka. Penetruje i sprawdza wewnętrzną drogę poszukiwań w osobistej symbolicznej, dynamicznej i atomowej formie ekspresji artystycznej. W 2001 r. stworzyła Studio Artystyczne i Naukowe „DUCK-ART", prowadząc działalność edukacyjną z zakresu praktyki i teorii artystycznej.W 1998 roku wygłosiła wykład podczas XIV Międzynarodowego Kongresu Estetycznego w Lubljanie, a w 2001 roku prezentowała swoje prace i występowała na XV Międzynarodowym Kongresie Estetycznym w Tokio. Jej twórczość obejmuje ponad 50 wystaw indywidualnych i 30 zbiorowych. Publikowała swoje artykuły i krytyki artystyczne w periodykach, magazynach oraz katalogach artystycznych, współpracując m.in. z redakcją magazynu „Arteon”. Balewska bada w swoich pracach przestrzenie duszy i symbolikę, koncentrując się na metaforycznej, dynamicznej ekspresji, która zgłębia aspekty kosmiczne i psychologiczne.
akryl na płótnie, 68 x 70 cm, drewniana rama eco
Zobacz katalogAgnieszka Balewska (ur. 1967) studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Uzyskała dyplom z wyróżnieniem w 1993 (z malarstwa u prof. Jerzego Kałuckiego i z rysunku u prof. Jarosława Kozłowskiego) oraz z teorii u prof. Jerzego Ludwińskiego. W 2002 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych (w zakresie nauk o poznaniu i komunikacji) w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu, za pracę pt. "Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu" (pod kierunkiem prof. Anny Zeidler-Janiszewskiej). W latach 2000–2003 prowadziła wykłady w Instytucie Kulturoznawstwa UAM oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Brała również udział w XIV Kongresie Estetycznym w 1998 r. w Lublanie (Słowenia) oraz w 2001 r. w XV Kongresie Estetycznym w Tokio (Japonia). Balewska angażowała się intensywnie w działalność wystawienniczą i kuratorską. Od 1994 do 2013 roku prowadziła Galerię „Werbalną Duck – Tak” w Poznaniu, organizując tam pokazy sztuk wizualnych i wspierając młodych twórców. W 2012 roku zainicjowała działalność Grupy Artystów i Galerii Autorskiej Lagunart&ducky, którą prowadzi do dziś. Współpracowała z Ośrodkiem Domu Kultury (ODK), organizując m.in. projekt „Dyżury Nadziei” jako element integracji artystycznej w Poznaniu. Jej prace były prezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno w Polsce, jak i za granicą – w takich miastach jak Bonn, Bruksela, Londyn, Tokyo, a także w wielu polskich ośrodkach artystycznych, jak Warszawa, Gdańsk czy Poznań. W sztuce zajmuje się badaniem przestrzeni duszewnych, kosmicznych, metaforycznych, psychologicznych swojej własnej osoby, jako człowieka. Penetruje i sprawdza wewnętrzną drogę poszukiwań w osobistej symbolicznej, dynamicznej i atomowej formie ekspresji artystycznej. W 2001 r. stworzyła Studio Artystyczne i Naukowe „DUCK-ART", prowadząc działalność edukacyjną z zakresu praktyki i teorii artystycznej.W 1998 roku wygłosiła wykład podczas XIV Międzynarodowego Kongresu Estetycznego w Lubljanie, a w 2001 roku prezentowała swoje prace i występowała na XV Międzynarodowym Kongresie Estetycznym w Tokio. Jej twórczość obejmuje ponad 50 wystaw indywidualnych i 30 zbiorowych. Publikowała swoje artykuły i krytyki artystyczne w periodykach, magazynach oraz katalogach artystycznych, współpracując m.in. z redakcją magazynu „Arteon”. Balewska bada w swoich pracach przestrzenie duszy i symbolikę, koncentrując się na metaforycznej, dynamicznej ekspresji, która zgłębia aspekty kosmiczne i psychologiczne.