Proweniencja: Nabyte bezpośrednio od artysty we Francji, następnie odziedziczona przez obecnego właściciela, prywatna kolekcja, Norwegia.
Alexis Gritchenko jest malarzem, akwarelistą, pisarzem i krytykiem sztuki pochodzenia ukraińskiego. Studiował od 1905 do 1912 na uniwersytetach w Petersburgu, Kijowie i Moskwie. Malarstwa i rysunku uczył się w pracowni SI Swietosławskiego od 1906 do 1908, KF Iouona i I. Dudina od 1909 do 1910 oraz PP Konczałowskiego i II Maszkowa od 1911 do 1912 w Moskwie. Pracował także w pracowni VI Tatlina i studiował kolekcję Siergieja Czchoukine'a, w tym prace Paula Cézanne'a, Henriego Matisse'a, Paula Gauguina, Claude'a Moneta i Pabla Picassa. W 1911 r.,u Alexis Gritchenko odwiedził Paryż, Luwr, poznał André Lhote, Alexandra Archipenkę i Henri Le Fauconniera. Odwiedza wiele miast we Włoszech i wraca do Moskwy, gdzie zakłada awangardę, którą nazywa „Tsvetodinamos”: (Kolor-Ruch). Alexis Gritchenko został nauczycielem w wolnym warsztacie państwowym w 1918 r.,u; następnie wraz z Alexandre Chevtchenko uczy istoty teorii „Tsvetodinamos”, której podstawą jest znaczenie mas kolorów, które definiują i dzielą przestrzeń. Teoria Aleksieja Griczenki miesza się z rangą moskiewskich awangard, prymitywizmem Aleksandra Czewczenki, Natalii Gonczarowej, Michała Larionowa, suprematyzmem Kazimierza Malewicza, konstruktywizmem. Odrzucając dyktaturę bolszewicką, postanawia udać się na zachód. Przeprowadza się do Kijowa, potem z Sewastopola do Konstantynopola, gdzie przebywa dwa lata, od 1919 do 1921. W Konstantynopolu pracuje w nędzy iw sposób nieustępliwy. Prezentowana tutaj praca „La partie de carte à Constantinople” z 1921 r.,u świadczy o znaczeniu, jakie przywiązuje się do koloru i geometrii form. „W Konstantynopolu wszystko jest ważne, wszystko jest piękne. Kopuła Hagia Sophia, mozaiki Hory, wody Bosforu, przedwczesna zieleń Eyoub, spojrzenie tajemniczego kyz, fez tchodżuków, ulice, krzyki, dym i zgiełk mostów , cisza murów obronnych, cm,entarzy, turbin, wszystko przenika ten sam oddech, wszystko jest częścią jednego życia. [...] Fizjologia Konstantynopola (jeśli można to tak wyrazić) to życie pomników, ulic, świetlistej i artystycznej strony świata, obserwowane okiem malarza i oświecane osobistym koncepcja wszechświata, to jest zasada mojej książki. Alexis Gritchenko, Dwa lata w Konstantynopolu pamiętnik malarza, wydanie Quatre vents, Paryż, 1930, s. 18-19.
Akwarela i ołówek na papierze, 24,5 x 20 cm,
Sygn. p.d. "Gritchenko" i dat. l.d. "21 stycznia"
Proweniencja: Nabyte bezpośrednio od artysty we Francji, następnie odziedziczona przez obecnego właściciela, prywatna kolekcja, Norwegia.
Alexis Gritchenko jest malarzem, akwarelistą, pisarzem i krytykiem sztuki pochodzenia ukraińskiego. Studiował od 1905 do 1912 na uniwersytetach w Petersburgu, Kijowie i Moskwie. Malarstwa i rysunku uczył się w pracowni SI Swietosławskiego od 1906 do 1908, KF Iouona i I. Dudina od 1909 do 1910 oraz PP Konczałowskiego i II Maszkowa od 1911 do 1912 w Moskwie. Pracował także w pracowni VI Tatlina i studiował kolekcję Siergieja Czchoukine'a, w tym prace Paula Cézanne'a, Henriego Matisse'a, Paula Gauguina, Claude'a Moneta i Pabla Picassa. W 1911 r.,u Alexis Gritchenko odwiedził Paryż, Luwr, poznał André Lhote, Alexandra Archipenkę i Henri Le Fauconniera. Odwiedza wiele miast we Włoszech i wraca do Moskwy, gdzie zakłada awangardę, którą nazywa „Tsvetodinamos”: (Kolor-Ruch). Alexis Gritchenko został nauczycielem w wolnym warsztacie państwowym w 1918 r.,u; następnie wraz z Alexandre Chevtchenko uczy istoty teorii „Tsvetodinamos”, której podstawą jest znaczenie mas kolorów, które definiują i dzielą przestrzeń. Teoria Aleksieja Griczenki miesza się z rangą moskiewskich awangard, prymitywizmem Aleksandra Czewczenki, Natalii Gonczarowej, Michała Larionowa, suprematyzmem Kazimierza Malewicza, konstruktywizmem. Odrzucając dyktaturę bolszewicką, postanawia udać się na zachód. Przeprowadza się do Kijowa, potem z Sewastopola do Konstantynopola, gdzie przebywa dwa lata, od 1919 do 1921. W Konstantynopolu pracuje w nędzy iw sposób nieustępliwy. Prezentowana tutaj praca „La partie de carte à Constantinople” z 1921 r.,u świadczy o znaczeniu, jakie przywiązuje się do koloru i geometrii form. „W Konstantynopolu wszystko jest ważne, wszystko jest piękne. Kopuła Hagia Sophia, mozaiki Hory, wody Bosforu, przedwczesna zieleń Eyoub, spojrzenie tajemniczego kyz, fez tchodżuków, ulice, krzyki, dym i zgiełk mostów , cisza murów obronnych, cm,entarzy, turbin, wszystko przenika ten sam oddech, wszystko jest częścią jednego życia. [...] Fizjologia Konstantynopola (jeśli można to tak wyrazić) to życie pomników, ulic, świetlistej i artystycznej strony świata, obserwowane okiem malarza i oświecane osobistym koncepcja wszechświata, to jest zasada mojej książki. Alexis Gritchenko, Dwa lata w Konstantynopolu pamiętnik malarza, wydanie Quatre vents, Paryż, 1930, s. 18-19.