W 1950 ukończył studia na Wydziale Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1979 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Na Politechnice Krakowskiej był dziekanem Wydziału Architektury. Obok pracy naukowej działał na rzecz zabytków Krakowa i całego kraju, pełniąc funkcje m. in. Głównego Architekta Pracowni Konserwacji Zabytków Krakowa (1958-1964), kierownika badań Staromiejskiego Zespołu Krakowa (1960-1975), przewodniczącego Krakowskiej Komisji Konserwatorskiej (1970-1978), prezesa i wiceprezesa Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. W latach 1977-1981 był wiceministrem Kultury i Sztuki oraz Generalnym Konserwatorem Zabytków. W latach 70. zdobył szeroką popularność jako gospodarz telewizyjnego cyklu "Piórkiem i węglem", w którym przybliżał tradycję i piękno polskiej architektury, rysując w trakcie wykładów jej widoki i detale.
Tusz, karton; 24,5 x 34,5 cm
Dedykacja autorska u góry: Na pamiątkę Dzieciom kolonii Warszawskich Zakładów Telewizyjnych - Białe Jeziorki / WZin / 3.VII.67
* opłata droit de suite
W 1950 ukończył studia na Wydziale Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1979 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Na Politechnice Krakowskiej był dziekanem Wydziału Architektury. Obok pracy naukowej działał na rzecz zabytków Krakowa i całego kraju, pełniąc funkcje m. in. Głównego Architekta Pracowni Konserwacji Zabytków Krakowa (1958-1964), kierownika badań Staromiejskiego Zespołu Krakowa (1960-1975), przewodniczącego Krakowskiej Komisji Konserwatorskiej (1970-1978), prezesa i wiceprezesa Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. W latach 1977-1981 był wiceministrem Kultury i Sztuki oraz Generalnym Konserwatorem Zabytków. W latach 70. zdobył szeroką popularność jako gospodarz telewizyjnego cyklu "Piórkiem i węglem", w którym przybliżał tradycję i piękno polskiej architektury, rysując w trakcie wykładów jej widoki i detale.