Drzeworyt reprodukowany w : Jan Skłodowski "Tatry i Podhale w drzeworycie", Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa, 1993.

Grafik, malarz, profesor warszawskiej ASP (Katedra Grafiki Tekowej). Urodzony w Równem, w latach 1927-1937 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie u T. Pruszkowskiego i L. Wyczółkowskiego, a następnie został asystentem Stanisława Ostoi-Chrostowskiego (1937–1939). W latach 1945-1949 uczył w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Po powrocie do stolicy kontynuował pracę w ASP, gdzie w latach 1956-1974 był profesorem na Wydziale Grafiki, jego uczniami byli m.in. Maria Hiszpańska-Neumann i Tadeusz Dominik. Artysta był członkiem Ukraińskiego Stowarzyszenia Artystycznego "Spokij" (1927–1937), oraz Związku Polskich Artystów Grafików (1938–1939). W dużym zakresie zajmował się wykonywaniem ilustracji książkowych i zdobnictwem książki. Uprawiał wiele technik graficznych (techniki metalowe, litografię), jednak szczególną biegłość osiągnął w technice drzeworytu. Maria Grońska tak charakteryzuje jego umiejętności: "Uprawiał w zasadzie wszystkie techniki niemal w równym stopniu, niemniej jednak znany jest głównie z drzeworytnictwa, którego "kuchnię" postawił na najwyższym poziomie. Jego wirtuozostwo stojące już – chciałoby się powiedzieć - na granicy magii dotyczy drzeworytu sztorcowego". (M. Grońska "Nowoczesny drzeworyt polski" (do 1945 roku)", Zakład Narodowy im. Ossolinskich, 1971, s. 126.).