Artysta osiągnął mstrzostwo w dziedzinie sztuki portretowej. Kreśląc pastelem rysy twarzy, werystycznie odtwarzał wygląd modeli, sugestywnie oddawał ich psychologiczny profil i stan emocjonalny. Warsztatowa perfekcja tych wizerunków przejawia się w bezbłędnym rysunku i subtelnym modelunku światłocieniowym, w lapidarnym określeniu form i wyrafinowanej kolorystyce zawężonej do kilku tonów.
Do Zakopanego i w Tatry przyjeżdżał często od 1896 do 1913, w lecie i w zimie. W Zakopanem malował i rysował krajobrazy i sceny z życia górali (np. Na przełęczy, 1903) i portrety górali, m.in. Tomka Gadei, Wojciecha Janika i kilka wersji portretu słynnego przewodnika Szymona Tatara starszego (1907 i późniejsze), ponadto liczne portrety osób związanych z Zakopanem i Tatrami.
węgiel, gwasz na papierze,
34,5 x 28,5 cm,
sygnowany po lewej "LWyczół”
Na odwrocie, na papierze odręcznie: "Stwierdzam autentyczność /rys. węglowego Leona /Wyczółkowskiego /Poznań 18 /III 32 Dr Koller”. Pod napisem podłużna pieczątka: "PRZYSIĘGŁY RZECZOZNAWCA /PRZY /MUZEUM WIELKOPOLSKIEM /W POZNANIU”.
Artysta osiągnął mstrzostwo w dziedzinie sztuki portretowej. Kreśląc pastelem rysy twarzy, werystycznie odtwarzał wygląd modeli, sugestywnie oddawał ich psychologiczny profil i stan emocjonalny. Warsztatowa perfekcja tych wizerunków przejawia się w bezbłędnym rysunku i subtelnym modelunku światłocieniowym, w lapidarnym określeniu form i wyrafinowanej kolorystyce zawężonej do kilku tonów.
Do Zakopanego i w Tatry przyjeżdżał często od 1896 do 1913, w lecie i w zimie. W Zakopanem malował i rysował krajobrazy i sceny z życia górali (np. Na przełęczy, 1903) i portrety górali, m.in. Tomka Gadei, Wojciecha Janika i kilka wersji portretu słynnego przewodnika Szymona Tatara starszego (1907 i późniejsze), ponadto liczne portrety osób związanych z Zakopanem i Tatrami.