Był jednym z najgłośniejszych portrecistów elity władzy, krwi i pieniądza całej cesarsko-królewskiej monarchii austriackiej. Zrazu studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, jako stypendysta wyjechał do Akademii w Monachium (uczeń Alexandra Wagnera i Ottona Seitza), wrócił do Krakowa i Matejki, naukę zakończył u L. Bonnata w Paryżu. Osiadł na stałe w Krakowie.
Pod koniec XIX w. panowała moda na tzw. "główki": niewielkie obrazki pięknych dam, traktowane jako element dekoracyjny w eleganckich apartamentach. Pochwalski potraktował to zadanie poważnie: z ciemnego tła wydobywał bardzo precyzyjnie malowaną "główkę", nawiązującą do dawnego malarstwa.
olej, deska fazowana 23,7 × 17,5
sygnowany u góry po prawej: "K. Pochwalski"
Był jednym z najgłośniejszych portrecistów elity władzy, krwi i pieniądza całej cesarsko-królewskiej monarchii austriackiej. Zrazu studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, jako stypendysta wyjechał do Akademii w Monachium (uczeń Alexandra Wagnera i Ottona Seitza), wrócił do Krakowa i Matejki, naukę zakończył u L. Bonnata w Paryżu. Osiadł na stałe w Krakowie.
Pod koniec XIX w. panowała moda na tzw. "główki": niewielkie obrazki pięknych dam, traktowane jako element dekoracyjny w eleganckich apartamentach. Pochwalski potraktował to zadanie poważnie: z ciemnego tła wydobywał bardzo precyzyjnie malowaną "główkę", nawiązującą do dawnego malarstwa.