Malarz, rze¼biarz, fotografik, rysownik, grafik. Ukończył Wydział Architektury na Politechnice Krakowskiej (1952). Początkowo zajmował się fotografią; jego prekursorska wobec do body-artu, konceptualizmu i sztuki fotomedialnej twórczość należy do najważniejszych osiągnięć fotografii polskiej XX wieku. Przełomowym momentem w karierze artystycznej Beksińskiego była wystawa w Starej Pomarańczarni w Warszawie w 1964 roku, po której ten jeden z najciekawszych polskich malarzy końca lat 50-tych i lat 60-tych zyskał sobie trwającą do dziś dnia popularność. Krzysztof Jurecki pisze o Beksińskim: "Bardzo istotna jest fotograficzna twórczość artysty i wczesny okres jego twórczości rze¼biarskiej i malarskiej do końca lat 70-tych Był jednym z nie-licznych artystów, który na początku lat 60. świadomie porzucił dziedzictwo awangardowe poszukując syntezy różnych stylistyk, co można łączyć z zapowiedzią przełomu postmodernistycznego, jaki nastąpił w sztuce światowej w latach60-tych i 70-tych a w polskiej w latach 90-tych" (http://www.culture.pl/pl/cultu-re/artykuly/os_beksinski_zdzislaw).

134
Zdzisław BEKSIŃSKI (1929 Sanok - 2005 Warszawa)

GŁOWA W KRYZIE

Giclee;
49,5 x 59 cm
Sygnowany p.d.: BEKSIŃSKI, l.d.: 15/150

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Malarz, rze¼biarz, fotografik, rysownik, grafik. Ukończył Wydział Architektury na Politechnice Krakowskiej (1952). Początkowo zajmował się fotografią; jego prekursorska wobec do body-artu, konceptualizmu i sztuki fotomedialnej twórczość należy do najważniejszych osiągnięć fotografii polskiej XX wieku. Przełomowym momentem w karierze artystycznej Beksińskiego była wystawa w Starej Pomarańczarni w Warszawie w 1964 roku, po której ten jeden z najciekawszych polskich malarzy końca lat 50-tych i lat 60-tych zyskał sobie trwającą do dziś dnia popularność. Krzysztof Jurecki pisze o Beksińskim: "Bardzo istotna jest fotograficzna twórczość artysty i wczesny okres jego twórczości rze¼biarskiej i malarskiej do końca lat 70-tych Był jednym z nie-licznych artystów, który na początku lat 60. świadomie porzucił dziedzictwo awangardowe poszukując syntezy różnych stylistyk, co można łączyć z zapowiedzią przełomu postmodernistycznego, jaki nastąpił w sztuce światowej w latach60-tych i 70-tych a w polskiej w latach 90-tych" (http://www.culture.pl/pl/cultu-re/artykuly/os_beksinski_zdzislaw).