Początkowo lekcji rysunku udzielała Boznańskiej matka, Eugenia Mondan; w l. 1883-86 artystka kształciła się pod kierunkiem K. Pochwalskiego, J. Siedleckiego, H. Lipińskiego i A. Piotrowskiego. Uczęszczała też na Wyższe Kursy dla Kobiet im. A. Baranieckiego. W l. 1886-1889 odbyła studia w monachijskiej ASP u K. Kricheldorfa i W. Dürra; w Monachium otworzyła własną pracownię, pozostając pod opieką J. Brandta i A. Wierusza-Kowalskiego. W 1896 osiadła na stałe w Paryżu. Była członkiem Towarzystwa Arystów Polskich "Sztuka", Société Nationale des Beaux-Arts i Polskiego Towarzystwa Literacko-Artystycznego w Paryżu, a także International Society of Sculptors, Gravers and Painters w Londynie. Od 1887 prezentowała swoje prace na wystawach w kraju, Europie, Stanach Zjednoczonych i Japonii. Wielokrotnie została uhonorowana nagrodami, m.in. Grand Prix w Paryżu (1937). Prezentowany rysunek to unikatowa, bardzo wczesna praca Boznańskiej świadcząca o przyswajaniu akademickich reguł nauczania opartych na wykonywaniu przerysów z ilustracji. Omawiana praca znajdowała się w depozycie w Muzeum Narodowym w Warszawie.