Polski malarz pochodzenia żydowskiego tworzący we Francji w stylu figuratywizmu, członek École de Paris. W 1918 roku wyjechał do Berlina, gdzie związał się z grupą artystów, głównie pochodzących z Rosji, skupionych wokół Majakowskiego. Zaczął ilustrować Spolochi, awangardowy berliński periodyk rosyjskiej emigracji. W 1924 r. wyjechał do Wiednia. W 1925 r. przeniósł się do Paryżą. Tu wypracował własny styl, czerpiąc z twórczości Modiglianiego. Obrazy Segala są dziecięco szczere, ale to tylko powierzchowne odczucie. Trzeba im się przyjrzeć, by odkryć ich symboliczny wymiar. Proste motywy dotykają ponadczasowych treści. W portretach stosunkowo prostymi kreskami i czystymi barwami potrafił oddać wnętrze i naturę portretowanego.