Polski malarz, grafik, rysownik. W młodości dorabiał na swoje utrzymanie: pracował dorywczo jako rysownik-ilustrator w zakonnym wydawnictwie, w czasie wakacji malował polichromie kościelne. Rozpoczął studia w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie (1938), a następnie uczył się w pracowni Felicjana Kowarskiego warszawskiej ASP (1938-39), zajmując się rysunkiem satyrycznym, malarstwem i grafiką. Walczył w kampanii wrześniowej, podczas okupacji w Armii Krajowej. Jako karykaturzysta regularnie współpracował z prasą podziemną. Po powstaniu warszawskim aresztowany i wywieziony do obozu pracy we Wrocławiu. Tam również rysował, dokumentując los więźniów. Po wyzwoleniu pozostał we Wrocławiu, gdzie włączył się w organizowanie życia artystycznego miasta m.in. jako kierownik graficzny tygodnika Nowe Sygnały i miesięcznika Odra. W latach 1947–1956 był także wykładowcą PWSSP, współzałożycielem Grupy Wrocławskiej, pomysłodawcą, współorganizatorem i długoletnim przewodniczącym Międzynarodowego Triennale Rysunku. Wziął udział w ok. 300 ogólnopolskich i międzynarodowych wystawach malarstwa i grafiki, uczestniczył w pokazach sztuki polskiej za granicą, zorganizował kilkadziesiąt wystaw indywidualnych.