Wacław Koniuszko - uczeń Jana Matejki, monachijczyk - jest jednym z najciekawszych przedstawicieli krakowskiego środowiska artystycznego 2. poł. XIX w. Niestety tworzył bardzo krótko: kiedy ukończył niespełna 29 lat, nieuleczalna choroba zakończyła jego twórczość. Oferowane dzieło powstało w szczytowym momencie jego kariery, właśnie tuż przed tym dramatycznym dla artysty momentem, kiedy po powrocie z Monachium do Krakowa zachorował. Do 1885 utalentowany malarz stworzył wiele obrazów. Malował portrety, pejzaże, widoki miejskie, sceny rodzajowe - z życia rzemieślników i biedoty miejskiej. Motywy czerpał z Krakowa oraz okolic. Szczególną grupę stanowią obrazy o tematyce żydowskiej, jakie powstawały na krakowskim Kazimierzu. Wiele dzieł artysty znajduje się w zbiorach muzealnych, na rynku antykwarycznym stanowią zaś rzadkość.