Jerzy KOSSAK (1886-1955)
Jerzy Kossak – pochodził z krakowskiej artystycznej rodziny. Był synem Wojciecha Kossaka, wnukiem Juliusza, bratem Magdaleny Samozwaniec i Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej. Już jako dziecko wykazywał duże zdolności artystyczne, jednak nigdy nie podjął żadnej nauki ani studiów w tym kierunku. Rysunku i malarstwa uczył się w pracowni ojca. Pierwszą indywidualną wystawę malarza zorganizowano w Towarzystwie Sztuk Pięknych w 1910 roku, gdzie pokazano cykl napoleoński, który został bardzo dobrze przyjęty. Choć Wojciech Kossak wiązał z nim wielkie nadzieje, Jerzy nigdy nie wypracował indywidualnego stylu, masowo powielając tematy wypracowane przez ojca. W trudnych powojennych czasach praktyka ta zapewniała mu stabilizację finansową, ale miało to zły wpływ na jego rozwój twórczy. Poza tematyką ułańską i wojenną malował również sceny folklorystyczne, polowania i portrety.
Olej, tektura, 48,5 x 38 cm,
sygn. l.d.: Jerzy Kossak 1917.
Jerzy KOSSAK (1886-1955)
Jerzy Kossak – pochodził z krakowskiej artystycznej rodziny. Był synem Wojciecha Kossaka, wnukiem Juliusza, bratem Magdaleny Samozwaniec i Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej. Już jako dziecko wykazywał duże zdolności artystyczne, jednak nigdy nie podjął żadnej nauki ani studiów w tym kierunku. Rysunku i malarstwa uczył się w pracowni ojca. Pierwszą indywidualną wystawę malarza zorganizowano w Towarzystwie Sztuk Pięknych w 1910 roku, gdzie pokazano cykl napoleoński, który został bardzo dobrze przyjęty. Choć Wojciech Kossak wiązał z nim wielkie nadzieje, Jerzy nigdy nie wypracował indywidualnego stylu, masowo powielając tematy wypracowane przez ojca. W trudnych powojennych czasach praktyka ta zapewniała mu stabilizację finansową, ale miało to zły wpływ na jego rozwój twórczy. Poza tematyką ułańską i wojenną malował również sceny folklorystyczne, polowania i portrety.