Malarz, grafik i performer. W 1978 roku ukończył grafikę w pracowni prof. Włodzimierza Kunza, na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1980 roku przeprowadził się do Paryża, gdzie osiadł i w 1985 ukończył Ecole Supérieure des Beaux-Arts, w pracowni Abrahama Hadada. W l. 1986-1995 podróżował po Stanach Zjednoczonych i regularnie wystawiał swoje prace w Nowym Jorku. W 1988 r. otrzymał prestiżowe stypendium Fundacji Pollock-Krasner, jako drugi, po Franciszku Starowieyskim, Polak wśród ówczesnych stypendystów. Pierwsza po wyjeździe do Paryża polska wystawa Bogdana Korczowskiego odbyła się w 1989 r. w warszawskiej Galerii Zachęta pod kuratelą Jacka Werbanowskiego. Na swoim koncie ma około 100 indywidualnych wystaw w Polsce oraz m.in. we Francji, w StanachZjednoczonych,Szwajcarii,SzwecjiiRosji.Jegomalarstwoznajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu, Miejskich Galeriach Sztuki w Lublinie i Częstochowie. Jego twórczość malarska układa się w cykle w których skupia się na przedstawieniu ważnych dla siebie symboli, ideogramów, gwiazd, krzyży, a także w późniejszym okresie motywów związanych z naturą, wszechświatem. Obrazy charakteryzują się grubymi warstwami nieregularnie nałożonej farby, czasami chaotycznie spływającej, czasami formującej się w dziwne niezrozumiałe pismo. Artysta wielokrotnie podkreślał swoją inspirację pracami Tadeusza Kantora, któremu poświęcił kilka ze swoich wystaw, a także północnoamerykańskimi Indianami i szamanizmem. Ekspresyjny abstrakcjonizm symboliczny, który uprawia Korczowski, tworzy prywatny świat artysty, w którym mieszają się żywioły, emocje oraz kultury.