Błażej Iwanowski początkowo uczył się rysunku u Feliksa Rolińskiego, W. Dymitrowa i B. Kowalewskiego. W latach 1907-10 studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej pod kierunkiem Jana Kauzika i Miłosza Kotarbińskiego, a w latach 1910-12 w Szkole Sztuk Pięknych u Stanisława Lentza. Należał do wielu ugrupowań artystycznych, był m.in. członkiem grup: Zachęta, Zespół, Niezależni, Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. Od roku 1921 prezentował swoje obrazy na wystawach w warszawskiej Zachęcie, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, a także w Poznaniu i Sopocie. Malował wnętrza, motywy architektoniczne, rzadziej sceny rodzajowe.