Postać poety w czapce krakusce, w szamerowanej czamarze z polskim pasem, w butach z cholewami, z kartką w lewej oraz piórem w dłoni prawej.
Statuetka oceniona jako bardzo udana pod względem artystycznym i ikonograficznym [Gazeta Warszawska 1855, nr 151, s. 2].
Pierwsze odlewy wykonano prawdopodobnie pod koniec roku 1855 po prezentacji w czerwcu na giełdzie numizmatyczno- archeologicznej w Warszawie pary "figurek wyrobionych z gipsu" F. Karpińskiego i J. Kochanowskiego, które posłużyły później jako modele do odlewów.
Odlewnię przejął w roku 1835, po śmierci ojca, Karol Juliusz Minter. Poczynając od roku 1845 w ramach produkcji "galanterii salonowej" realizował zamierzenia historyczno- dydaktyczne. Produkcja opierała się głównie na krajowych modelach. Do grona czołowych współpracowników- twórców należał uczeń Konstantego Hegla - Wojciech Święcki.
Odlewy "pamiątek krajowych wydanych staraniem i nakładem Fabryki Karola Mintera" już w drugiej połowie XIX w. stały się przedmiotem kolekcjonerskiego kultu. Wzbogacały one bowiem nie tylko polskie salony, ale również muzealne zbiory m.in.: Muzeum Rzemiosł Artystycznych im. Adriana Baranowskiego w Krakowie, kolekcję Augusta Potockiego w Wilanowie, Tomasza Zielińskiego w Kielcach, czy rodziny Przybysławskich we Lwowie.
Z kolekcji Wacława Józefa Zawadzkiego.
Spiż biały brązowiony; wysokość 32,5 cm z podstawą
o boku 11,5 cm. Sygnowany na kwadratowej podstawie:
"MODELOWAŁ W. ŚWIĘCKI/ NAKŁAD I ODLEW FABRYKI MINTERA". Inskrypcja: "IG [!]: KARPIŃSKI".
Literatura: Gazeta Warsz. 1855, nr 151, s. 2; nr 184, s. 3; Bibl. Warsz. 1858, t. III, s. 235; Kurier Warsz. 1859, nr 45, s. 227; 1872, nr 21, s. 1.
Z kolekcji Wacława Józefa Zawadzkiego.
Postać poety w czapce krakusce, w szamerowanej czamarze z polskim pasem, w butach z cholewami, z kartką w lewej oraz piórem w dłoni prawej.
Statuetka oceniona jako bardzo udana pod względem artystycznym i ikonograficznym [Gazeta Warszawska 1855, nr 151, s. 2].
Pierwsze odlewy wykonano prawdopodobnie pod koniec roku 1855 po prezentacji w czerwcu na giełdzie numizmatyczno- archeologicznej w Warszawie pary "figurek wyrobionych z gipsu" F. Karpińskiego i J. Kochanowskiego, które posłużyły później jako modele do odlewów.
Odlewnię przejął w roku 1835, po śmierci ojca, Karol Juliusz Minter. Poczynając od roku 1845 w ramach produkcji "galanterii salonowej" realizował zamierzenia historyczno- dydaktyczne. Produkcja opierała się głównie na krajowych modelach. Do grona czołowych współpracowników- twórców należał uczeń Konstantego Hegla - Wojciech Święcki.
Odlewy "pamiątek krajowych wydanych staraniem i nakładem Fabryki Karola Mintera" już w drugiej połowie XIX w. stały się przedmiotem kolekcjonerskiego kultu. Wzbogacały one bowiem nie tylko polskie salony, ale również muzealne zbiory m.in.: Muzeum Rzemiosł Artystycznych im. Adriana Baranowskiego w Krakowie, kolekcję Augusta Potockiego w Wilanowie, Tomasza Zielińskiego w Kielcach, czy rodziny Przybysławskich we Lwowie.
Z kolekcji Wacława Józefa Zawadzkiego.